Deventer, 22-12-24 auteur: Gerard Bons
Gerard Bons: "Nooit meer op 2 wielen"
Een bloedpropje in mijn hoofd kwam ik in 30 maanden redelijk te boven. Afasie en fysieke stabiliteits-problemen zijn wel lang onderschat. Dat laatste blijkt met steeds betere technieken inpasbaar. Meer dan de mentale labiliteit in mijn CVA, die mij en in mijn omgeving onvermijdelijk lijkt.
Maandag kreeg ik van mijn Lineke dit fantastische kerstcadeau.
Hier mijn vreugde, zoals zij vastgelegde. Met een superaccu, goed voor 80 kilometer. Kan ik net aan dankzij redelijk gebleven fitheid. Er valt veel te vertellen, dit is een clubsite. Daarom het volgende eerst:
Na vijf maanden Pallas voel ik me vertroeteld. Een enkele ergernis viel in het niet bij veel begrip. Gold ook voor mijn primaire Twellose schaakavond. Daar was het langer wennen. De vereniging, maar vooral ikzelf (!), hadden het lang moeilijk met onbehagen. Had anderhalf jaar nodig mijn labiliteit door de attack redelijk te beheersen. Leerde als een asceet me af te sluiten van bewegingen om me heen. Beide clubs ben ik dankbaar dat ik mijn plaats in een uiterste hoek van de zaal kreeg. Sindsdien in toenemende mate geconcentreerd, daar heeft iedereen lol van.
Twello blijft mijn primaire club, ook Pallas kan sinds donderdag niet meer kapot voor mij. Toen ik na thuiskomst mijn halve gehoor miste. De sensor van mijn redelijk dure protheses bevestigde het. Onderweg verloren?
Heel misschien op de club, ik spoedde mij daarheen. Ja hoor, ik kreeg signaal in de hal. Al voor 99% zeker dat het goed kwam. Moest me nog bedwingen niet úit te schreeuwen: Help zoeken! Tobias, voor mij al lang een plezierige ‘Pallassiaan’, vond het snel. Onder de tafel waarop Bart en ik analyseerden.
Overwoog in het nieuwe jaar een sixpack van de duurste abdij- of Davo-bieren mee te nemen. Ik schatte het voor de vinder ook plezierig de laatste twaalf schakers en Gert te trakteren. De ‘hoorhulp’ is verzekerd; maar met een eigen risico van 300 euro. Gedoe met aangifte, bestellen, wachttijden en een uur instellen bij de audicien? Dat alleen al was me meer dan het rondje waard.
Nog kort over mijn attack: Alleen de ogen nog 100%, ‘beta-brein’ (dus ook schaken) voor 80-90% intact, lichaam driekwart. Nog minder voor (snel oproepen van) geheugen, namen en vooral gezichten. Daarvoor vraag ik begrip.
Terwijl ik in schaken en tennissen steeds meer ontspande, werd het benarder om te rijden op twee wielen. Viel bij het zomerschaak (tien woensdagen in de zomer in Twello, onthoud het) naast speelzaal/restaurant Santino. Het liep voor de vijfde keer goed af. Tjeerd de Jong kwam als een pijl toegesneld. Gelukkig is hij vitaal, ik moest er niet aan denken dat hij struikelde terwijl ik weer opstond.
Wat een zegen, die steeds betere gezondheidszorg en technieken voor mindervaliden! Vooral als de fitheid minst is aangetast. De fiets is fantastisch gestroomlijnd. De Van Raam is de ‘Rolls’ in deze markt.
Enig nadeel ligt niet aan het 2,25 meter lange rijwiel, maar de toegang naar mijn schuur. Nooit vallen met de achterwielen op 80 centimeter breed. Evenwel, door een haaks staande poort van 1,20 centimeter en een brandgang van een meter kan de fiets alleen bijna verticaal er doorheen.
Een bagagedrager waarop een bord past. Een mooie lage schaaktafel. Zo kun je spelen op de camping. Met de brede banden en sterke motor lijken ’s zomers zelfs de rust bij zandpaden mij bereikbaar.
Vlak voor het decemberfeest ging ik experimenteren. Onderweg wat takje geplukt. Ben naar fotograaf en vriendin Erna van Dellen gefietst. Op haar gazon kon ik niet wachten met decoreren van het schaakbord naar een soort kerststukje. Fröbelend met de helm nog op.
De kaarsen zijn handgemaakt door een andere ‘kerstvriendin’, Hetty Rodijk
Uiteraard moest ik even voor Santa Claus spelen. Erna is geen professional, heeft wel oog voor leuke plaatjes. ,,Geen echte schittering, wel een mooie glans van de kaarsen in dat glas”. Toch schitterend, voeg ik graag toe.
Allen zo’n vrolijke Noël toegewenst en voorspoed in 2025. Voor mij ook dankzij een 5***** - voertuig
Gerard Bons.
|
