Pallas 2 blijft steken op remiseloos gelijkspelWe laten onze manschappen over wederwaardigheden aan het woord, met hier en daar een teamleaderlijke interruptie. Marco Ik mocht invallen bij het 2e team en was de gelukkige om op het 1e bord te gaan spelen en René Renders te doen vergeten, wat echter niet is gelukt. Gelukkig ben ik niet voor niets naar Putten gekomen want ik heb op zich een leuke partij gespeeld. Kwam niet lekker uit de opening, mijn tegenstander snoepte een pionnetje wat mij opeens een ontwikkelingsvoorsprong gaf die ik helaas niet kon uitbuiten. Robbert Ik had een leuke partij met wederzijdse kansen. De opening verliep soepel, ik had met de zwarte stukken al op zet 14 de keuze tussen een kwaliteit winnen met wat compensatie voor mijn tegenstander en een volle pion winnen. Dat vond ik best lastig kiezen, uiteindelijk toch maar materialistisch voor de kwaliteit gegaan. Uiteraard blijkt dan later in de analyse dat de pion winnen beter was. :-) De compensatie van mijn tegenstander was ietsje meer dan ik ingeschat had. Op zet 22 én 23 vergiste ik me vervolgens en truckte vooral mezelf. Gelukkig werd mijn 24ste blufzet door ons allebei geloofd (mijn paard op g6 kon gewoon geslagen worden) en bleef ik overeind in deze ingewikkelde fase. We gebruikten hier allebei behoorlijk wat tijd. Als gevolg hiervan had mijn tegenstander rond zet 30 nog zo'n vijf minuten bedenktijd wat te weinig bleek. Hij trapte daar in een afwikkeltruckje (29. ... Dc5+ 30. Ld4?? Dxd4+ 31. Dxd4 Pf3+ 32. Lxf3 Lxd4+) met als resultaat een gewonnen eindspel voor mij. Pfew :) Stelling na 29. ... Dc5+  Erik TL: In een spannend Pirc-vuistgevecht brachten Erik en zijn ratinggelijke tegenstander Died-erik een ongemeen opwindend spektakel van jewelste ter tafel, waarin wit steeds het iets betere van het spel had, maar in de late uurtjes bij toenemende tijdnood door een oculaire misgreep tegen een vork aan liep. Einde oefening met een betreurenswaardige afloop. Het leven van een schaker gaat niet over rozen maar heeft somtijds iets weg van een neuroosje… Gerard Op de 5e zet gaf ik een loper weg; sneller kan het haast niet. Gelukkig werd mijn tegenstander door dit geschenk minder alert en zo kon ik op de 13e zet een paard winnen door een vorkje. In materieel opzicht stonden we weer gelijk maar mijn stelling liet overduidelijk te wensen over. De witspeler beet echter niet door en door een pionoffer kon ik zelfs actief tegenspel ontwikkelen en tenslotte met een overbelastingscombinatie het punt binnen halen. Een partij om snel te vergeten... Piet Op dinsdag 7 november vertrokken wij - Gerard Burgers, Marco van Sittert en ondergetekende - in mijn ook al op leeftijd zijnde Renault naar het Denksportcentrum in Putten. Bij aankomst waren onze andere teamgenoten reeds aanwezig, zodat wij vrij snel konden beginnen. Dat wij hier midden in de godvruchtige bible belt zaten was te zien aan de vele stichtelijke boeken en tijdschriften welke uitgestald lagen op een tafel. Gerard speelde naast mij op bord vier. Het was muisstil en plotseling hoorde ik iets van POT... Het kwam uit de mond van Gerard die de rest van de tekst (domme) op tijd kon inslikken. Door een blunder raakte hij een stuk achter. Omdat zijn tegenstander geen echt plan kon smeden wist Gerard toch te winnen. Maar misschien kwam het ook wel omdat hij het laatste woord niet had uitgesproken. Zelf had ik een gelijkopgaande maar niet zo’n opwindende partij welke door een foutieve zet van mijn tegenstander bij de 25ste zet kantelde en ik eenvoudig kon winnen. Marco speelde een voortreffelijke partij op bord 1, had goede mogelijkheden om te winnen en had zeker remise kunnen spelen. Mede door tijdsdruk ging het toch nog mis, wat niet wegneemt dat hij een prima partij speelde. Op de terugreis overheerste de vreugde met twee overwinningen en één verliespartij waarbij de Renault ons veilig thuisbracht. Zelfs het ene achterraam dat ik op de heenweg handmatig had dichtgeschoven bleef op zijn plaats. King De ongebruikelijke eerste zetten zetten meteen de toon van mijn partij. Met 1. Pc3 hoopte mijn tegenstander in eerste instantie mij gerust te stellen dat ik mijn eigen spel zou kunnen spelen (om later eventuele onachtzaamheid te kunnen afstraffen, vertrouwde hij mij toe bij de nabespreking). Met 1. ... a6, te volgen door b5 en Lb7 (inderdaad mijn vertrouwde St. George) draaide de situatie echter volledig om. Hij viel zelf in de valkuil van zijn eigen gewoontes. Zonder zich echt te bekommeren om mijn spel speelde hij vlot zijn koningspaard via e2 naar g3 en bood mij de gelegenheid om - ondersteund door de loper op b7 - de randpion op te laten rukken. De opmars h7-h5, h4, en later h3 en hxg2 zag er indrukwekkend uit, maar foutjes van mijn tegenstander en een bevrijdend pionoffer van mijn kant waren tussendoor nodig geweest voor de uiteindelijke winst. Leuke partij! Eric Met een via via opening kwam er een Fransoos tot stand waarin de veilige theoretische paden tot op zekere hoogte werden bewandeld, de wat onveilige bermen betreden, waarna allengs de knuppel in het hoenderhok werd gesmeten. Op de 24ste zet beging wit met Pce2 een bedenkelijke zet - 24. f5 was geboden – waar zwart onverwijld van profiteerde en het voordeel beheerst naar een winststand uitbouwde. Harm Ik opende als zwart met het Koningsindisch. Wit besloot geen e4 te spelen, wat ongebruikelijk is. Ik zat in de opening echter wat aan te klooien en dacht soms te lang na. Na de opening werd het centrum een blok, waardoor wit aanvalskansen kreeg op de damevleugel en ik wat moest forceren op de koningsvleugel. Wit won mijn pion op a4, die te ver was doorgeschoven, en bleek sneller in de aanval te zijn. Mede door tijdnood, maar ook door wat slordig spel, kwam ik onder grote druk te staan en verloor ik de partij. 
|