Pallas 2 pakt meteen stevig uitWe laten de matadoren - op bordvolgorde - zelf aan het woord over hun aandeel in de winst. René De opening verliep vrij rustig, maar wel met een ruimtevoordeel voor mij. Nadat alle partijen ontwikkeld waren, speelde ik een pionoffer. Als hij dit weigerde was er niet veel aan de hand, maar hij nam het aan waarop ik de pion terug kon winnen en zwart opzadelen met zwaktes op de koningsvleugel en het centrum. Daarna had ik de keuze tussen afwikkelen naar een makkelijk gewonnen eindspel en een koningsaanval. De laatste optie was een stuk dwingender, maar vergde wel wat rekenwerk. Het bleek gelukkig allemaal te kloppen, en toen ik dit uitgevogeld had kwam de winst vrij snel tot stand. Robbert Met zwart kwam ik al snel in een ongebruikelijke variant van de Benoni terecht waarin het aantal bekende partijen aardig klein is. Nadat ik wat later in de opening op e3 de zwartveldige loper van wit mocht ruilen tegen een paard was ik wel tevreden met mijn stelling. Wit probeerde vervolgens wat druk op e6 en f7 te krijgen met Db3, Pg5 en Lg4. Dit bleek tactisch niet te werken en al op zet 15 kon ik hierdoor een stuk winnen. Na wat geruil resulteerde een eindspel met twee stukken voor mij tegen één stuk voor wit. Ik speelde in het vervolg nog één onhandig zetje. Dit had me een belangrijke pion moeten kosten waarmee wit nog bijna gelijk had kunnen komen. Mijn tegenstander miste dit gelukkig en niet veel later gaf wit op. Radboud In een versnelde Draak speelde mijn tegenstander veel te vroeg e6. Ik kon daarop Pdb5 spelen en na een gedwongen ruil op c3, met de loper van g7, heeft zwart alleen maar zwaktes op de koningsvleugel. Hij wist dat eerst nog redelijk dicht te houden, maar een poging zich los te werken kostte een stuk. Hij had nog een leuke poging het stuk terug te winnen, maar dat kon ik verdedigen en zelfs nog meer materiaal winnen. Chris Konings-Indisch, Averbach-variant, waarin ik met zwart de eerste fout maakte. Foei! Hoe verder? Dan maar een pion offeren en de stelling openbreken. Wit manoevreerde zich snel in een verloren stelling, al waren de tactische kansen niet aan mij besteed. Ten slotte kon wit bijna niets meer, waarna hij om euthanasie vroeg. Dit is achteraf getoetst door dr. Fritz. Gerard Vanuit het Koningsfianchetto kreeg ik op de 15e zet een pion in de schoot geworpen, zonder dat daar voor zwart ook maar enige compensatie tegenover stond. Nog verdoofd door dit succes zag ik een taktische wending over het hoofd, en kwam daardoor een pion achter te staan in een duidelijk slechtere stelling. Inmiddels weer helemaal wakker verdedigde ik me met de moed der wanhoop en dat wierp vruchten af, want mijn tegenstander bood tenslotte remise aan met de woorden: "Ik kom er niet doorheen." King Na de opening stond ik goed, maar een schijnoffer op f7 kostte me een pion, een open f-lijn en een kwetsbare koningsstelling. Maar in plaats van de stelling verder open te forceren en mijn koning aan te vallen ging mijn tegenstander met zijn dame op pionnenroof op de damevleugel. Zo kon ik met nog een pionoffer en vervolgens een stukoffer een toren op b2 plaatsen. De aanval via de g-lijn, ondersteund door de toren op de tweede lijn, kon ik verzilveren door zijn dame op a8 met een fraaie toren(offer) op d5 van de verdediging af te snijden. Leuke partij! Eric Vanuit een wat onalledaags gesloten spel kon ik de e-lijn openen en deze met zware stukken bezetten. Zwart moest zich, onder druk gezet, zwaktes op de dame- en koningsvleugel laten welgevallen. Dat bood me de gelegenheid de zwarte monarch met een toren-dame batterij pardoes mat te zetten. Willem Een Italiaanse partij. De eerste 15 zetten was er weinig aan de hand. De open b-lijn verleidde wit tot een naar later bleek riskante opmars van zijn a-pion. Het resultaat was na ongeveer 28 zetten een gevaarlijke b-pion voor zwart. Die bleef wit bezighouden. De pion sneuvelde wel, maar zwart zag kans de g-pion buiten het bereik van het witte paard te houden. Ergo winst.
|