Pallas 1 kan net niet winnenNa onze goede eerste wedstrijd tegen Meppel1 hadden we goed hoop op een overwinning tegen Zevenaar. Op papier zijn we iets zwakker dan Zevenaar, maar veel scheelde het allemaal niet en op de meeste borden waren de elo-puntjes redelijk eerlijk verdeeld. Het duurde dan ook erg lang voor de eerste beslissing viel. Johnny had medelijden met mij als non-playing captain omdat alle partijen zo saai waren. Dat was ik njet helemaal met hem eens. Morris kreeg een voor hem bekende variant op het bord en koos een agressieve opstelling met zwart. Guust Homs speelde niet de scherpste voortzetting, waardoor Morris mijns insziens een klein plusje kreeg. Jim speelde zijn eerste 20 zetten vrijwel a tempo. Na anderhalf uur spelen, had hij een voorsprong op de klok van meer dan een uur, maar Arie Huysman (die we niet langer de hippie kunnen noemen) gebruikte dan wel veel tijd, hij deed dat wel voor goede zetten. Ik begon me af te vragen of Jim nog wel zo goed stond. Guy begon behoorlijk symmetrisch, maar ik vond Guy na een zet op 9 erg goed staan, maar hij leek niet optimaal te profiteren van een in mijn ogen mindere zet van zijn tegenstander. Er ontstond een stelling met wederzijdse zwakke d-pionnen. Johnny's stelling vond ik lastig te beoordelen. Er dreigde al vroeg drie keer dezelfde stelling, maar ik wilde graag dat Johnny doorspeelde. Hij hoefde zelf niet af te wijken omdat zijn tegenstander er ook niet tevreden mee was of het niet mocht van de teamleider van Zevenaar. De teamleider (Vincent Pelgrom) wordt overigens door zijn team Louis (naar van Gaal) genoemd, maar hij leek mij toch veel vriendelijker. Misschien moeten we de volgende keer Eric Bosman maar uitnodigen... Max van de Pavoordt begon goed, kreeg het betere van het spel, maar speelde een vreemde paardzet waardoor hij onder druk kwam en een pion moest geven. Pim leek aan een ingewikkelde stelling te willen bouwen, maar zijn tegenstander speelde de opening agressief. Na e5 en d5 kwamen ook f5 en later g5. Ik dacht dat dat iets te vroeg was en als de aanval afgeslagen zou worden, hij het betere van het spel zou krijgen. Jop kan zijn draai nog niet helemaal vinden dit seizoen. Hij kwam voor zijn doen best aardig uit de opening, leek langzaam wat actiever te worden, maar één slechte zet verpestte zijn partij. Hij kwam steeds minder te staan. Ben kwam juist goed uit de opening, maar speelde daarna een vreemd plan wat niet bleek te werken. Hij kwam wat minder te staan, maar begon toen beter te schaken. De eerste beslissing viel op bord 2 bij Jim. Arie Huysman bleef ook met weinig tijd goed spelen en met allebei een loper, toren en drie pionnen, kon geen van beiden nog veel uitrichten zonder gevaar voor eigen stelling. Niet snel daarna kwam het verlies van Jop. Jop had een pion verloren en ging op zoek naar tegenspel. Dat werd vakkundig gepareerd, waarna het snel voorbij was. Het verlies van Jop werd goedgemaakt door Ben. Zijn tegenstander Kevin Verfuerth sloeg op b2 en dat leek ook dit keer niet zo goed. Ben koos het goede plan en won de pion terug met een goede stelling met beiden twee torens en een goed paard tegen een slechte loper. Dat goede paard werd geruild tegen de slechte loper én een pionnetje. In het eindspel, dat nog niet zo gemakkelijk gewonnen was, speelde hij het veel beter dan zijn tegenstander en kon soepel het punt binnen halen. Mooi afgemaakt! Max kwam zijn pionnetje ook niet meer te boven. Hij werd langzaamaan terug gedrukt en de extra pion op d5 rukte steeds verder op. Vincent speelde het knap uit en gaf Max eigenlijk geen enkele kans. Gelukkig werd ook die achterstand heel snel weer goed gemaakt. Net op het moment dat ik dacht dat Pim de aanval af zou slaan en zelf zou gaan aanvallen, sloeg Toon Janssen op g2. De loper mocht niet direct teruggepakt worden, maar door een tussenzet met matdreiging werd het toch een echt offer. De compensatie was er niet echt en Pim kon het na een kleine aarzeling snel afmaken. Het bleef spannend met een tussenstand van 2,5-2,5. Guy werd verrast door een sterke zet van Thomas Verfuerth (inderdaad, de vader van), maar zag een uitweg. Een dame-offer tegen een toren en loper zorgde ervoor dat zwart eigenlijk geen aanvalskansen meer had. Toen ook de beide (nog steeds zwakke) d-pionnen er af gingen, bleef er een vesting over. 3-3 Johnny leek ergens in tijdnood wat beter te staan, maar liet afwikkelen naar een pionneneindspel dat plotseling nog kleine kansjes bood. De verdediging werd toch nog wel door Thorsten Brandt gevonden. 3,5-3,5 en alles hing af van Morris. Die stelling werd door alle aanwezigen anders beoordeeld. Daar wordt je als teamleider niet echt vrolijk van, zeker als je de stelling zelf ook niet begrijpt. Met een vreemde materiaalverhouding van twee lopers tegen een toren en twee pionnen kwam er een gecompliceerde stelling op het bord. Normaal gsproken zijn dit welde stellingen waarin Morris nog wel eens (on)verwacht een puntje scoort, maar Guust speelde ook sterk en uiteindelijk berustten beiden in remise. Ons tweede gelijkspel op rij... Volgende keer tegen HSP/Veendam moeten we maar eens gaan winnen!
|