HOME aamenu ☰ MENU
Meppel,  17-09-16  auteur: Gorrit Smit/Radboud de Roos

Gelijkspel Pallas 1 tegen topfavoriet

Pallas 1 heeft een prima start gemaakt door gelijk te spelen tegen favoriet MSV uit Meppel.

Het verslag van teamleider Radboud de Roos:

Onze eerste wedstrijd speelden we meteen tegen de favoriet in onze klasse.
MSV 1 is op papier veruit het sterkste team in onze klasse met op bord 1 GM Dennis de Vreugt en ook de rest van het team
is niet mis met 2200 en 2300 spelers. MSV 1 heeft zich ook nog eens versterkt met twee Hongaarse zusjes (WFM). We zouden het zwaar krijgen, maar we waren niet van
plan ons zonder slag of stoot gewonnen te geven.
We speelden in een fraaie locatie, waar ook "Meppel aan Zet" plaatsvond. Volgens de website waren wij het randprogramma. Wij dachten daar anders over...
In de speelzaal werden we goed verzorgd. Gratis koffie, wat niet de bedoeling was, een flesje water voor iedere speler en nootjes en koek. Als je ons zo in de watten legt, gaan we vanzelf goed spelen natuurlijk.
Al onze partijen waren live te volgen en ook beneden in de toernooizaal te zien.
Om 12.00 uur mistten we alleen nog Jim. Wist Jim wel dat we om 12.00 uur zouden beginnen?
Guy kreeg geen gehoor en Jim was dus in ieder geval onderweg. Hij kwam gelukkig maar een half uur te laat, maar erg lekker spelen is dat natuurlijk niet, zeker niet tegen een GM.

Jim speelde op bord 1 tegen Dennis de Vreugt. Jim speelde een rustige variant in het Siciliaans, maar Dennis dacht daar anders over en behandelde de opening vrij agressief. Jim moest h4 met g4 beantwoorden, zag het offer wel aankomen, maar hij zag niet hoe het zou winnen. Het ging ook niet mat, maar er bleef wel ongelukkig een loper op f3 instaan en die was niet meer te verdedigen. 1-0 voor Meppel, maar die was een beetje ingecalculeerd.
Max speelde met zwart op bord 6 tegen Zsuzsanna Terbe. De sterkste van de twee Hongaarse zusjes. Met zwart koos Max voor een degelijke opstelling.
Wit kreeg misschien een licht initiatief, maar Max kon steeds verder vereenvoudigen naar uiteindelijk een remise-eindspel met ongelijke lopers.
Een prima halfje.
Jop speelde op bord 7 met wit tegen Rienk van den Berg. Ook Jop zette zijn stelling rustig op, maar gaf in het Italiaans zwart de kans vroeg met d5 te komen. Zwart had het betere van het spel, maar Jop dacht zich met een kwaliteitsoffer te bevrijden. Toen dat niet werkte zoals gepland, ging het snel bergafwaarts.
Morris deed het beter. Na een bekend stukoffer in het Slavisch kreeg hij niet 3, maar 4 pionnen voor het stuk. Het bleef de hele partij gecompliceerd, maar uiteindelijk bleek het overgebleven witte paard niet opgewassen tegen de 4 vrijpionnen van Morris.
Pim op 3 speelde een ingewikkelde partij tegen Roel Donker. In een soort van Siciliaans Falkbeergambiet? creƫerden beide spelers tal van complicaties, maar uiteindelijk was Roel de handigste in die complicaties.
Met een 3,5-1,5 tussenstand waren Guy, Johnny en ik nog bezig. Guy kon in lichte tijdnood 3 keer dezelfde stelling krijgen.
Hij speelde op bord 4 tegen Micha Jans die vanuit de opening een betere stelling kreeg. Hij verzuimde echter een paar keer d5 op te spelen en toen hij dat uiteindelijk wel deed, kon Guy zich met een kwaliteitsoffer tegen twee pionnen bevrijden van de druk.
Omdat Johnny en ik gewonnen stonden en we het matchpunt in tijdnood niet wilden riskeren, ging Guy op de zetherhaling in.

Nu moesten Johnny en ik nog wel even winnen.
Voor Johnny leek dat geen probleem. Johnny speelde op bord 8 tegen Martijn Dijkstra, een invaller. Daar ligt dan ook het enige zwakke punt van Meppel. Meppel heeft een sterk team, maar te weinig sterke spelers die in kunnen of willen vallen. Als je een 2300 speler moet vervangen door een 1600 speler, an is dat gemiddeld per bord bijna 100 punten minder.
Met zwart kreeg Johnny een goede stelling uit de opening.
Johnny offerde tijdelijk een pion, maar toen wit vast wilde houden aan die pion, kreeg Johnny de kans het spel naar de koningsvleugel te verplaatsen en
opeens deden al zijn stukken mee in de jacht op de koning. Dat leverde uiteindelijk veel materiaal en een puntje op.
Ik was als laatste bezig. Ik speelde tegen Julianna Terbe. In een ongebruikelijke Moderne verdediging kon ik door verschillende dreigingen al na 9 zetten een pionnetje meesnoepen. De stelling bleef ingewikkeld, maar de pogingen tot tegenspel van zwart leverde me nog een pionnetje op en dat beslistte uiteindelijk
de partij.
We zijn dik tevreden met deze 4-4. Op naar de volgende wedstrijd, thuis tegen Zevenaar!