HOME aamenu ☰ MENU
Deventer,  01-11-25  auteur: DSG Pallas 3 team

KNSB: Pallas 3, van koploper naar degradatiezone

Na de onverwachte 6-2 zege in Winterswijk begon het derde als koploper tegen titelkandidaat Rijssen 1. De mannen uit Twente wonnen en namen ook maar liefst 6 1/2 bordpunt mee. We zijn daarmee gezakt naar de vierde plaats. En dat is meteen de degradatiezone.

Het plan is namelijk om vanaf volgend seizoen een 7e klasse in te voeren, waardoor er van de zeven teams uit onze poule maar liefst drie degraderen. En omdat 2 teams onder ons nog maar 1 wedstrijd hebben gespeeld, geeft de stand een nadelig vertekend beeld.

Veel kwartjes vielen een beetje de verkeerde kant uit, want de uitslag had wat draaglijker kunnen zijn geweest.

Gelukkig werd het leed gecompenseerd door een uitstekende en overvloedige rijsttafel bij Kingskakilima, geserveerd door King Wullur en zijn vrouw Loes.
Ook een aantal spelers van Pallas 2 deed gezellig mee.
Onder de foto's nog wat persoonlijke notities van spelers.

Bord 1: King Wullur
Voor Daan Willemsen (1850) is b5 op d4 duidelijk een onbekend terrein. Wit besloot desondanks agressief een imposant centrum f4-e4-d4 op te zetten. Met secuur verdedigen was ik die het initiatief kreeg. Bij een comfortabele stand kon ik het spel al snel vereenvoudigen, maar flexibiliteit en dynamiek vind ik leuker. Toen Wit de stelling met e5 (te vroeg) voor een koningsaanval opende, kwam deze kenmerk tot zijn recht. Na een elegant riposte moest hij zijn dame helemaal terugtrekken. Maar toen ging ik op mijn beurt te snel over tot een tegen aanval. Op tijd zag ik dat mijn plan niet correct was, maar de stelling is verpest. De partij kantelde helemaal en Wit won. Een mooi voorbeeld van dat je even op je handen moet gaan zitten als je een "winnende" zet ziet :)

Bord 2: Gerard Burgers
Met wit kwam ik goed uit de opening, Russisch.
In het middenspel wist zwart echter mijn vele dreigingen te koelbloedig ontzenuwen.
In het hieropvolgende Lopereindspel had ik m.i. nog wel, zij het geringe, winstkansen. Twee keer sloeg ik remise af vóórdat ik zomaar een loper weggaf.
Dat was wel even slikken…

Bord 4: Jan Wout Koelewijn
Met wit beginnen aan de pot met het doel om dwingend te spelen vanuit c4, waar mogelijk. Dit begon goed, maar vervolgens te ver doorvoerend, was het na een dame ruil weer gelijk. Mijn tegenstander had een pionstructuur op de dame zijde, welke ik wilde aanvallen, via een centrum doorbraak. Alleen kwam ik niet tot de doorbrekende zet. Na een paar zetten met geprobeer en gepuzzel op de doorbraak, was op een gegeven moment was de pijp een beetje leeg en deed ik 2 inspiratieloze zetten.
Hij nam het langzaam over op de dame vleugel met zijn pionnen. Een blunder doordat ik een combinatie op mijn lopers over het hoofd zag deed de partij beslissen. Het lukte nog voor zover het kon om met mijn toren, loper en koning druk te zetten. De tegenstander moest er nog even voor zweten zei hij, maar verdedigde goed met nog 10 minuten voor 15 zetten, en maakte het mooi af. Leerzame partij, met een heerlijke en gezellige afloop bij King, op naar volgende!

Bord 5: Tjeerd de Jong
Over mijn partij kan ik kort zijn. Veel te veel tijd nodig vanaf het begin. Toen mijn tegenstander het mij schaaktechnisch ook nog moeilijk ging maken was de strijd gauw beslist....een terechte 0!

Bord 6: Jasper Zweedijk
Ik mocht met wit tegen Jan van der Linden, hij speelde een systematische siciliaan die ik zelf ook graag speel. Het lukte me niet om voordeel uit de opening te halen, maar ik kreeg toch een aanval op de koningsvleugel. Even leek daar een pion voor niks verloren te gaan door een slimme tactiek van mijn tegenstander, maar na f4-f5 kon ik doen alsof dat allemaal de bedoeling was en ik genoeg compensatie had. Echter miste ik het cruciale moment waar ik zijn loper kon opsluiten waarna de aanval doodliep en Jan een solide verdediging neer kon zetten. Met steeds minder stukken op het bord kwamen we in een eindspel waar we allebei 2 torens hadden maar Jan nog steeds dat pionnetje meer. Zoals jullie echter weten is ieder toren eindspel remise, en omdat Jan misschien nog praktisch door had kunnen spelen voor een winkans mocht ik niet ontevreden zijn dat hij mijn remise aanbod accepteerde.

Bord 7: Gorrit Smit
Het was een enorm rustige partij en dat ben ik niet gewend. Toch maar eens geprobeerd tot en met de laatste zet mijn geduld te bewaren, en dat lukte. Punt dus.

Bord 8: Harmke Luijting
Na het remise aanbod van mijn tegenstander, had ik zeker kunnen winnen. Van vermoeidheid een paar foutjes. Wel goed dat ik doorspeelde.