SOS: Pallas 1 klopt Borne 1Ondanks deze torenhoge ambities werd het toch nog een beetje spannend, ook nadat we langdurig een comfortabele voorsprong in de wedstrijd hadden gehad. Deze kwam tot stand door vlotte resultaten op de eerste twee borden. Jim beet het spits af. Tegenstander Henk Eillert, toch een ervaren kracht, speelde de opening nogal lichtzinnig c.q. optimistisch. Jim speelde a3, gericht tegen de zwarte loper op b4, overduidelijk met de intentie om deze ook te slaan. De tegenstander dacht wellicht dat dit niet kon, vanwege de penning van de dame op a5 tegen Jims toren op a1, en permitteerde zich zelfs een loze zet (h6?). Jim knipperde even met zijn ogen, sloeg op b4 en na het direct gespeelde Dxa1 volgde Db3 en de zwarte dame had geen velden meer. Met een kleine kunstgreep wist zwart de schade beperkt te houden tot stukverlies, maar toen daarna direct nog een zwart stuk de doos in ging, volgde opgave. En excuses van de tegenstander aan Jim voor zijn zeer matige spel. Dat was dan weer aardig. Bij mij volgde niet lang daarna een resultaat. Borne had besloten hun invaller met rating van nog geen 1500 op het eerste bord te zetten. Niet echt een leuke partij, zowel voor hem als voor mij. Ik won een pion en de rest ging vanzelf. De rest van de partijen was een stuk interessanter. Te beginnen bij onze grijze eminentie, Gerard op bord 8. Die kreeg de tegenwoordig populaire Tartakower-variant in de Caro-Kann tegen zich. Lastig om doorheen te komen. Anderzijds stond wit ook zeker niet slecht, maar hij wist niet veel te bereiken. Het verstand raadde dan ook aan om ruim vóór de kleine uurtjes remise aan te bieden. Gerard luisterde hier goed naar, en zijn tegenstander ging akkoord. Niet lang daarna maakte ook Matthijs remise. Die was echter in lichte tijdnood gekomen, gevolg van het tegen krijgen van een onbekende opening in combinatie met een van ver aangekondigde aanval op zijn koning. Matthijs omschrijft het als een "mentale verlamming". De zetten kwamen, maar tergend traag (ook een beetje voor de teamleider). Gelukkig waren het over het algemeen wel goede zetten, en Matthijs wist zich zelfs naar een voordelige stelling te spelen. Vanwege de ruime voorsprong voor het team en de beperkte tijd op de klok, bood Matthijs toch remise aan, hetgeen snel werd aangenomen. Leerzame partij, volgende keer kan het ongetwijfeld een stuk sneller en gewapend met nog wat extra plannetjes. 3-1 voor, en dat bleef het lange tijd. Het volgende resultaat kwam aan bord 3, helaas niet gunstig voor ons. Ferry speelde tegen de sterkste Bornenaar, Menno Monsma, en ook nog met zwart. Hij verloor ergens een pionnetje, maar had wel het loperpaar en leek mij enige compensatie te hebben. De pion werd weer teruggewonnen, maar Menno had nog een briljant schijnoffer waarmee wit toch een beter eindspel in kon gaan. Er werd afgewikkeld naar een toreneindspel met pluspion voor wit. Dit werd door Ferry lange tijd best goed gespeeld, maar de ervaring van de tegenstander gaf uiteindelijk toch de doorslag. Toch erg netjes gespeeld door Ferry, maar de spanning was weer terug. Dit temeer omdat we op niet alle borden even goed stonden (al stond Robert wel een stuk voor, maar ook met zijn bekende gebrek aan tijd...). Gerben debuteerde voor het SOS-team op bord 5 met zwart. De vleugels waarmee hij maandag voor het bekerteam ten strijde trok, leken nu wat te ontbreken. Hij raakte mogelijk wat te gefocust op het winnen van een pion, terwijl dit er steeds net niet in zat. Ondanks zijn betere structuur en theoretische voordeel van loper tegen paard (met allebei twee torens), stond wit toch steeds wat beter. Dit was zeker het geval toen die zijn paard op e4 had vastgezet, waar het de loper van Gerben volledig domineerde. Ook had Gerben weinig tijd, hij deed nog een illegale zet, maar hield daarna het hoofd koel genoeg om de aangeboden zetherhaling te accepteren. Dit was een kleine meevaller, aangezien de stelling naar mijn indruk ook wel redelijk gelijkwaardig was. Prima debuut dus. Een grote meevaller volgde voor de andere debutant, Jan Wout. Die schrijft het volgende over zijn partij: Met zwart tegen d4-d5, Pc3 was mijn theorie al op. Door een wat handige loperruil kwam ik met een voordeeltje uit de opening. Een rotsvaste verdediging (dacht ik te vroeg), met koningen aan verschillende kanten, begon ik met een aanval op zijn koning aan dame zijde. Tot daar een paardoffer (nachtmerrie) de boel openbrak. Ik schrok er van, omdat deze totaal buiten mijn overwegingen is gebleven vooraf. Ik had dit kunnen voorkomen door een paard terug te roepen om vervolgens te gaan aanvallen. Toen kwam er 2 uur aan spel waar de bedenker van Catenaccio een beetje trots op had kunnen zijn. Achteraf had ik liever meteen de tegenaanval gestart voor een meer plezierige avond. Via wat leuke slimmigheden van beide kanten kwamen we in een toren eindspel, waar hij 1 pion meer had, toen ik een blunder maakte door een kans op een meer actieve koning te laten lopen, was het aan hem om af te maken. Uiteindelijk kwamen we in een 4 tegen 3 pionnen eindspel aan 1 zijde. Mijn idee was dat dit totaal kansloos was voor mij, maar uiteraard doorgespeeld tot het einde. Na pionnen ruil op pionnen ruil, bleef hij met 1 pion over. En maakte hij zijn enige fout van de partij, hij kon diagonale oppositie pakken, maar liet dit na. Met remise als gevolg. Al met al dus goed gevochten en daarmee een halfje gewonnen. Hiermee was de wedstrijdspanning ook meteen een stuk minder. Met een 4-3 voorsprong had Robert nog steeds zijn stuk meer. Eerder op de avond schrok ik, toen zoon Bas mij kwam vertellen dat Robert torenwinst gemist had. Toen bleek hij echter al een stuk voor te staan, het was voor mij prettig geweest als Bas dat éérst verteld had. Maar goed. Deze avond leek Robert ook weinig last te hebben van zijn beperkte tijd. Hij heeft de laatste 15 zetten steeds op 3 minuten gestaan, waarin hij de ene na de andere foutloze zet op zijn tegenstander afvuurde. Die zag zijn stelling steeds slechter worden en het tijdvoordeel verdampen, en gaf toen maar op. Eindstand dus een degelijke 5-3. Hopelijk blijven we warm, volgende week wacht alweer de volgende wedstrijd: uit naar ZZS! 1.
|