KNSB: Pallas 1 geeft de schuld niet aan Klaas
Daarna een tijdje niets, en ik weet de exacte volgorde waarin de partijen eindigden ook niet meer. In elk geval speelde Maarten een solide partij tegen de teamcaptain van Amersfoort. Na een Russische opening ontstond een stelling met een open e-lijn, waarover zowat alle stukken werden afgeruild. Daarna kwam het aan op een paardeneindspel met beiden wat pionnen, wat min of meer gelijk stond. Maarten had echter minder tijd, en wilde ijzer met handen breken. Een minder gelukkige combinatie vaak, die ook nu niet goed afliep. Pim kreeg een irregulaire opening tegen (Nimzowitsch, als ik het goed heb) en beantwoordde die met het even irregulaire 2. g3. 12 partijen in mijn database, wel met een grote overscore voor wit. Wist Pim iets wat niemand anders weet? Het lijkt er niet op. Zijn tegenstander, clubkampioen van Amersfoort, speelde positioneel sterk en wist op een gegeven moment gebruik te maken van de gaten in de witte stelling. Pim probeerde verwarring te zaaien met wat offers, maar zwart hield het hoofd koel. De les voor Pim was: speel tegen irregulaire openingen degelijke zetten. Maar dat was niet de belangrijkste les voor Pim die dag*. Max speelde tegen Ardin Bosboom, waar hij de vorige ontmoeting tussen onze teams ook al tegen speelde. Beiden zijn intussen wat sterker geworden en namen plaats aan bord 1. Een partij waarover ik geen oordeel durf uit te spreken. Afgaand op wat ik van hen tijdens de analyse hoorde, was dat ze beiden kansen op meer gehad hebben. Max kreeg te maken met een zwarte pion op b2, waarvoor hij materiaal moest geven. Eerder had hij echter al de dame van Ardin gewonnen, zodat een eindspel van dame tegen twee torens ontstond. Mogelijk speelde Max daarin iets te voorzichtig waardoor de toren goed gecoördineerd konden worden, waarna winst er voor geen van beiden meer in zat. Zelf kreeg ik op bord 4 een soort Reti tegen, waar ik altijd wat moeite mee heb. Deze keer lukte het wel om een degelijke stelling te krijgen, maar net toen ik dacht mijn ontwikkeling te kunnen voltooien, zag (of overzag) ik een truuk van mijn tegenstander, waardoor ik het loperpaar verloor en opgezadeld werd met hangende pionnen. De engine was niet onder de indruk, maar ik wel. De zet daarna ging ik dan ook echt de fout in, al was het wel een praktisch dappere poging om verwarring te zaaien. Dit lukte tot op zekere hoogte, mijn tegenstander wikkelde af naar een toreneindspel met een extra vrijpion terwijl hij er echt wel meer uit had kunnen halen. Ik had wel een actieve koning, wist de vrijpion te winnen voor mijn h-pion en daarna was het niet bijzonder moeilijk meer om remise te houden. De les voor mij was: wees niet te snel onder de indruk als je een schijn-truuk niet zag aankomen. Maar dat was niet de belangrijkste les voor mij die dag*. Matthijs speelde op bord 8 tegen invaller Samuel Vandeputte, toch met een duidelijk hogere rating. Laat ik duidelijk zijn: Matthijs speelde een goede partij! Een degelijke opstelling met zwart, en met hoofdzakelijk logische zetten kreeg hij gemakkelijk een gelijke stelling. Op enkele momenten had hij wellicht wat actiever kunnen spelen en hij miste een enkele tactische kans, maar dit werd pas veel later duidelijk, met hulp van de rest van het team en de engine. Zoals het verliep, ontstond er een gelijkstaand toreneindspel. Hiermee was de koek echter nog niet op. Sinds vorige week zijn we bekend met het begrip “reciproke importheffingen”, en Matthijs en Samuel voegden daar het begrip “reciproke blunder” aan toe. Weliswaar op zet 40 met weinig tijd, maar wit bood torenruil aan, waarvan zwart middels een tussenschaakje had kunnen profiteren en winnend voordeel had kunnen bereiken. Dit werd niet gespeeld, de torens werden gewoon geruild waarna het pionneneindspel remise was. Keurige partij met perspectief. Radboud kreeg voor de zoveelste keer een Rossolimo tegen, waar hij op zich wel raad mee weet. Zijn tegenstander speelde echter prima en Radboud maakte een ongelukkige inschatting door de stelling te laten openen voor zijn ontwikkeling was afgerond. Er ontstond een stelling met beiden een dame en ongelijke lopers, echter met onveilige koning én zwakke pionnen voor zwart. Deze werden met tempo opgepeuzeld door de witte dame. Toen dameruil eindelijk plaatsvond, was er dus een puur eindspel met ongelijke lopers, maar drie pionnen achter was echt teveel van het goede. De les voor Radboud was: éérst de damevleugel ontwikkelen, daarna pas de stelling openen. Maar dat was niet de belangrijkste les voor Radboud die dag*. De laatste die nog bezig was, niet alleen van onze wedstrijd, maar van het hele gebouw, was Morris. Die speelde met zwart tegen Tea Lanchava, IM (en grootmeester bij de dames). Ook weer een partij waarover ik weinig met zekerheid durf te zeggen. Ik denk dat Morris een goede partij speelde, maar het heeft laten liggen op twee momenten. Het eerste was toen hij pionwinst miste, waarvoor hij helaas geen herkansing kreeg. Het tweede was een moment van onachtzaamheid waarbij hij een volle kwaliteit weggaf. Dat maakte het verdedigen erg lastig, maar Morris verkocht zijn huid duur. Met een uiterste inspanning probeerde hij de partij nog te houden, onder het oog van vele toeschouwers. De stilte werd slechts doorbroken door bulderende lachsalvo’s uit de ruimte ernaast, en door knorrende magen. Morris gaf alles wat hij had, maar Tea liet zien echt wel erg goed te kunnen schaken. Helaas dus weer een verliespartij. De uitslag is fors en duidelijk, ik zal hem dan ook niet nog een keer vermelden. We staan er voor de laatste ronde desondanks redelijk voor. Met 6 matchpunten en de promotie/degradatieregels van dit seizoen is de kans op degradatie niet groot, maar ook niet helemaal uitgesloten. Een resultaat in de slotronde thuis tegen Almere zou voor zekere handhaving zorgen. * De belangrijkste les voor vandaag kwam van teamcaptain Morris: neem nooit (echt nooit!) de mixed-grill! Sub-les van Matthijs: "heb je er zelf voor gekozen? Dat was dom. Heb je je door andere laten overhalen om ervoor te kiezen? Dat was nog dommer." En onthoud: Klaas was slechts de brenger van het slechte nieuws (en het lekkere bier).
|
