SOS: DSG Pallas 1 nog puntloosMeer activiteiten.. Voor Eric was dit helaas niet voldoende. Hij liet zich opzadelen met een erg zwakke d-pion en kwetsbare koning. Ondanks ruil van vele stukken was het resterende dame+paard eindspel niet te houden. Henk speelde (uiteraard) remise. In zekere zin een plusremise, omdat hij een goede stelling liet verzanden in een eindspel met ongelijke lopers, maar meer dan een half punt leverde dit toch niet op. Gerard kwam op bord 6 zeer goed uit de opening, liet dit glippen tot een gelijk opgaand middenspel om zich vervolgens in het eindspel de kaas van het brood te laten eten. “Einde verhaal”, aldus Gerard. Voor de volgende keer zou ik adviseren de gang van zaken om te draaien. Naast hem speelde Robert Capel een scherpe partij tegen Thomas Verfuerth, met wederzijdse aanvallen. Mijn indruk was dat Robert wel de overhand had, ik heb dan ook niet goed gezien waar het mis ging. Dat zelfde geldt voor de partij van Frank. Net toen ik dacht dat het spannend zou gaan worden (kon het in die fase niet goed volgen omdat ik er met mijn rug naartoe zat), hoorde ik uit zijn mond een bescheiden krachtterm, waarna het voor mij duidelijk was wat de uitslag was. Toch jammer, ik had de indruk dat hij een goede, geduldige partij speelde waarbij vanuit een wat tamme opening toch een mooie aanval gelanceerd zou kunnen worden. De witte stukken van Arie Huysman stonden echter ook niet stil en hierbij moet Frank iets over het hoofd gezien hebben. Jim en Guust Homs maakten er een interessant gevecht van. Na wat vreemde keuzes in de opening van beiden, ontstond toch een vrij typische Schots- en scheve stelling. Deze werd door beide spelers mijns inziens ook op typerende wijze behandeld, maar net toen Jim een aanval wilde inzetten, deed hij een terug-zet die zwart de kans gaf het initiatief over te nemen. Daarop volgde een fase van truc op truc op truc, waarbij de laatste truc, helaas voor Jim, doorslaggevend was. Aan de bovenste borden kon gelukkig nog wel wat resultaat worden geboekt. Op beide borden kwam een Engelse opening tevoorschijn, waarbij de Duitsland het onderspit dolf tegen Nederland. De tegenstander van Max trok agressief van leer, waar Max niet erg nerveus van leek te worden. Een paar minder nauwkeurige paardmanoeuvres leverden wit een doorbraak in het centrum plus pion plus aanval op. Met verschillende getructe verdedigingszetten dacht zwart het bij elkaar te kunnen houden, maar Max had uiteraard één truc meer, die een toren en partijwinst opleverde. Mijn eigen partij verliep wat kalmer en had de eerste 20 zetten ook in de naastgelegen handwerkkamer afgewerkt kunnen worden. Na dameruil liet mijn tegenstander zich echter verleiden tot zelfopsluiting van zijn toren op b4. Dit leverde mij een kwaliteit op, wel had wit een vrijpion. Deze kon ik met een stukoffer onschadelijk maken, waarna mijn eigen vrijpion a2 bereikte. Voor de verandering wist ik alle witte trucjes te omzeilen, en toen ook mijn beide torens op de tweede rij terecht kwamen, was het punt binnen. Eindstand 5,5-2,5. Al met al wederom best goede partijen die helaas te weinig punten opleverden. Hoewel we nog een aantal sterke tegenstanders voor de boeg hebben en nog altijd een resultaat moeten boeken, zie ik nog goede kansen op handhaving. Geduld zal een schone zaak zijn...
|
