SOS: Pallas 1 verslikt zich in ZutphenDe werkelijkheid was natuurlijk anders. Wij traden met twee invallers aan, en Zutphen verscheen, voor het eerst dit seizoen, in min of meer de sterkste opstelling. Daarmee leek de strijd al een stuk gelijkwaardiger. SG Zutphen Het werd afgemaakt met een mooi loperoffer. Deze winst betekende ook een voorsprong voor ons, nadat eerder Matthijs remise had gemaakt. Over deze partij kan ik niet veel zeggen, niet alleen omdat ik er weinig van meegekregen heb, maar ook omdat hij niet lang duurde. Zijn intuïtie vertelde hem dat zijn stelling niet zo denderend was, wat leidde tot een remiseaanbod, wat snel werd aangenomen. Intussen had ook Henk remise gemaakt. Van die partij heb ik niet veel meegekregen. Wel begreep ik achteraf dat Henk in zijn jonge jaren vaak agressief ten aanval trok en vaak het deksel op de neus gekregen heeft, en sindsdien wat kalmere openingen speelt die dus kennelijk vaak ook tot vreedzamere partijen leiden. Deze avond was dat zeker het geval. Niet lang daarna kreeg Robert Capel een remiseaanbod van de illustere Willem Oving, wat hij naar eigen inzicht niet met goed fatsoen kon afslaan. Hij zag in elk geval geen mogelijkheden meer om op winst te spelen. Jim speelde met wit tegen Klaas Hagendijk, oude rot en sterke schaker. Dit was niet voor het eerst, blijkbaar worden ze in onderlinge wedstrijden vaak aan elkaar gekoppeld. Ik kan me herinneren dat Jim enkele jaren geleden met een gelukje won, waarmee zijn geluk voor deze avond blijkbaar op was. Na een flink aantal bekende theoretische zetten sloeg zwart een pion op b2 met zijn dame. Dit verleidde Jim om zijn toren van f1 in een aantal zetten naar a3 te spelen, waarbij lange tijd ook nog een witte toren op a1 stond. Dit oogde voor mij nogal ongelukkig, ik denk achteraf dat wit ook liever een toren op f1 had gehouden, want van eventueel tegenspel kwam weinig terecht. Met de extra pion en het loperpaar lukte het Klaas om de witte stelling steeds dieper binnen te dringen, tot er geen houden meer aan was. Daarmee was de stand gelijk, met nog drie spannende partijen te gaan. Helaas verloor Gerard, een nederlaag die naar zijn zeggen volkomen onnodig was. Althans, hij gaf het weg in een gelijke stelling. Dit betekende dat uit de twee resterende partijen minstens anderhalf punt gehaald moest worden om de wedstrijd niet te verliezen. Op mijn bord zat dat er op dat moment niet meer in. In een Scandinavische partij probeerde ik verantwoord op een soort aanval te spelen, zonder direct al mijn schepen achter me te verbranden (zoals vorige week in Friesland). Hiermee kreeg ik wel een overwicht, maar tegenstander Joseph Molenaar lette goed op en liet geen invallen toe. Toen ik toch wat risico nam, moest ik opletten niet heel veel slechter te komen staan, maar wist gelukkig af te wikkelen naar een eindspel met ongelijke lopers. Hier zat voor zwart nog wel wat spel in, maar nadat ik nog één keer het lot had getart, ontstond toch een onneembare vesting. Toen moest Gorrit zien te winnen, maar ook dat was geen gemakkelijke opgave. Deze partij leek mij de hele tijd redelijk gelijk op te gaan, en er kwam een toreneindspel op het bord waarbij Gorrit een gedekte vrijpion had en wat ruimteoverwicht. Blijkbaar was dit net niet genoeg om te kunnen winnen, zodat ook Gorrit in remise moest berusten. Al met al een nipte nederlaag in een gelijkopgaande wedstrijd, een beetje verrassend kun je het wel noemen. Daarmee zijn de kansen om bovenaan te eindigen wel direct danig geslonken, zodat we ons in elk geval geen zorgen hoeven te maken over een verblijf in de hoofdklasse volgend seizoen.
|
