SOS: Pallas 1 beslecht IJsselstrijd in haar voordeelVan dit laatste feitje bleek Remco niet op de hoogte. Tijdens het voorbeschouwende what’s app-verkeer toonde hij zich de ziener die hij nu eenmaal is, door een grote overwinning van de onzen op de sportieve tegenstrevers te voorspellen, hetgeen hij echter foutief onderbouwde door te wijzen op de vermeend rurale achtergrond van de Hattenezen. Aan bord 4 viel hij in voor de grieperige Maarten, maar moest als eerste de stukken in de doos doen. Door een onwaarschijnlijke insluiting van zijn loper kwam Remco danig op de boerenkoffie en “what the H*nze!?” dacht hij niet, toen bleek dat de de veroverde boeren onvoldoende compensatie boden voor het stukverlies. Vanuit een horecaetablissement aan de Brink, stuurde de Man ons een afbeelding van een zojuist geledigd glas gerstenat. Hieruit putte hij ongetwijfeld troost, maar “ no boeren, no bier”, Remco! De overige Palladianen toonden het vereiste respect voor de bezoekers. Plannen werden gesmeed en geschillen beslecht, maar nu in de Schalm en achter het schaakbord. Om kort te gaan, getergd door de onverwachte tegenvaller hierboven beschreven, en als pleister op de wonde aan het ego van onze clubgenoot, lieten wij aan alle andere borden een vol punt bijschrijven. René, als altijd de stabiele kopman, speelde tegen een ervaren en gewiekste senior. Vanuit een symmetrische stelling wist hij niet alleen het loperpaar te bemachtigen, maar ook een toren op de tweede rij te positioneren. Onder deze druk bezweek de witte koningsveste. Bord twee is voor Max en hij nam het op tegen een naamgenoot van de bekende wielrenner Erik Dekker. Op de flanken van de opstelling van Botwinnik, hielden de combattanten elkaar lang gevangen in een surplace, totdat Max een vrijpion naar a6 liet demarreren. De eindsprint vond echter aan de andere kant van het bord plaats, waarbij Max’ stuurmanskunst zich uitbetaalde, Erik Dekker liet zich sportief mat zetten. De IJsselstrijd Veel minder dan onze man uit Holten, die wist dat hij een vrije f pion moest overhouden, om weliswaar met weinig tijd, maar met vaste hand zijn opponent tot overgave te dwingen. En wat maakt het dan uit, dat hij onderweg een mat-in-drie miste? Terecht werd ik door mijn teamgenoten de vorige zaterdag voor schijtebroek uitgemaakt, toen ik een betere stelling met een pionnetje meer remise gaf. Dàt niet nóg een keer, en het omgekeerde gebeurde. Met een pion minder weigerde ik een remiseaanbod, mijn tegenstander kennelijk dermate imponerend, dat deze zich met een paar welgekozen verzwakkingen de das omdeed, waar ik hem graag hielp. Naast mij kon ik de partij van Robert aardig volgen. Met wit bestookte hij vijandelijke positie met een mooie pionnenformatie op e5 en f5 in combinatie met een open g lijn. Toen Robert de zwarte koning terugdrong naar de onderste rij met een verleidelijk schaak met pion f6, ontstonden echter ook zwakten in zijn eigen achterland. Onze gast uit Hattem maakte hiervan fluks gebruik door pardoes een paard te winnen. Nu echter excelleerde onze man door vechtlust, besluitvaardigheid en uitstekend time-management. Door snel te zetten en hem bezig te houden, gaf hij zijn tegenstander geen kans om diens resterende ruimtelijke probleempjes op te lossen. Die moeilijkheden werden allengs groter en met nog een paar zetten te gaan ging de man - mogelijk in een steeds goede stelling - door zijn vlag. Van de partij van Marco heb ik weinig meegekregen, anders dan dat in een degelijke pot het punt naar Marco ging. Held van de avond was ons nieuwe lid Robert van Andel. In zijn eerste officiële partij, ook als lid, was alles een beetje wennen voor Robert. De notatie gaf wat kleine problemen, maar die werden opgelost. In een Weense opening sloeg hij snel toe en won een stuk. Hoewel het naar zijn eigen zeggen misschien nog wat sneller had gekund, voerde Robert, na het ruilen van wat stukken, een prachtige aanval uit met dame en paard tegen de zwarte dame en koning. Ondanks dat Robert het lastig vond om in de loop van de partij de concentratie vast te houden, kreeg de Hattemer nul kansen op serieus tegenspel en moest het punt aan Robert en aan Pallas laten. Complimenten dus aan Robert en goed vooruitzicht voor onze teams! Met twee ruime overwinningen gaan we dus optimistisch gestemd, maar uiteraard zonder een spoor van hoogmoed, de uitdaging aan tegen O&O op 9 november.
|
