HOME aamenu ☰ MENU
Deventer,  07-10-23  auteur: Max van de Pavoordt

KNSB: Er gaat niets boven Pallas (1)

Het fameuze gezegde is ‘Er gaat niets boven Groningen’. Een gezegde dat vorig jaar in de tweede klasse een waarheid als een koe was. We verloren van alle Groningse teams (LOS, Spassky’s en GC2) en uiteindelijk werd het tweede van de Groninger Combinatie ook kampioen terwijl wij afzakten naar de derde klasse.

Dit jaar dus geen ontmoeting met het tweede van de Combinatie, maar het derde. Nog steeds een team vol leden van illustere schaakgeslachten zoals Van Foreest en Mostertman, maar toch gemiddeld een kleine 200 punten minder sterk dan het tweede.

Voor we verder gaan met de wedstrijd nog even de korte verantwoording voor mijn afwezigheid in de eerste ronde tegen Lasker. Inmiddels is dit mijn tiende seizoen voor het eerste van de club en behalve één partij in een coronajaar, heb ik in al die seizoenen geen wedstrijd gemist. Nu kwam een vriendenweekend in Praag, dat voor de indeling van de competitie was gepland, echter tussendoor.
Overigens was de vlucht naar deze schitterende stad korter dan de autorit van mijn teamgenoten naar Sint Jacobiparochie, maar dat terzijde. Dat ze het prima zonder mij konden bleek echter wel, met een dikke 6-2 overwinning tegen de ratingfavoriet in de klasse tot gevolg.

Dan de wedstrijd zelf op bordvolgorde.

Morris mocht zoals gebruikelijk op 1 aantreden tegen Xander Mostertman. Onze kopman offerde op thematische wijze zijn c-pion voor druk op de lange rokade van Xander.
Gedecideerd werd de positionele compensatie omgezet in materiële en na afloop liep onze vrolijke vriend dan ook als een aap met 7 lullen rond, in zijn nopjes met het goede schaak dat hij die dag gespeeld had.

Op het tweede bord leek René met de witte stukken net zo overtuigend het punt binnen te harken als Morris.
Voor de partij had hij de smoesjes al klaar staan. Zijn gezin had hem namelijk zo gek gekregen om voor de laatste keer aan gezinsuitbreiding te doen.
Deze keer geen kind, maar een Markiesje genaamd Billy. In tegenstelling tot de kinderen, kan Billy niet alleen naar de wc. Dus René zijn nachtrust was wat korter dan gepland.
Waar sommige schakers uit Brabant dat uitgebreid als excuus aanvoeren in hun verslag voor hun eigen matige schaak, vertelde ik René van tevoren dat wij bij Pallas uit ander hout gesneden zijn.

Dan de partij, in een gesloten Siciliaan leek het plan duidelijk. Zware stukken op de h-lijn zetten en vervolgens mat pompen. Mark Kruit verdedigde echter taai, miste zelfs een kans op een geforceerd halfje, maar verloor uiteindelijk een kwaliteit in het centrum na een heftige tijdnoodfase en daarmee ook de partij.
Daarbij ook een oproep aan de vrouw en kinderen van René om hem vooral op KNSB-zaterdagen de ochtendwandeling met de viervoeter te laten doen!

Zelf speelde ik op 3 tegen Peter Bosker. In een iets droge Slavische stelling waar al snel de dames van het bord verdwenen, ging het lang gelijk op. Een slechte beslissing in het middenspel was echter fataal. Door zelf een ruil aan te gaan in plaats van mijn tegenstander dat te laten doen, kwam een toren met tempo op de juiste lijn te staan waardoor ik 5 zetten later geforceerd een pionnetje verloor.
In het toreneindspel gooide ik de trukendoos nog open, maar Peter speelde het goed uit.

Kapitein Pim gaf op 4 het goede voorbeeld. Waar Pim normaal gesproken minimaal een minuutje of twintig achter staat op de klok na twee uur schaken, was het deze keer omgekeerd.
De witte stelling oogde riant en uiteindelijk wist Pim net zoals René een kwaliteit te winnen. Tegenstander Peter Hendriks sputterde nog even tegen, maar toen al zijn overgebleven stukken gepend stonden op de koningsvleugel en er nog meer materiaal verloren zou gaan, werd de koning omgelegd.

Aan bord 5 mocht Jim aantreden tegen de op papier sterkste Groninger Kaj Soderberg. Al zijn de bezoekers een vrij egaal team met amper 100 punten verschil tussen 1 en 8.
Jim kwam goed uit de opening te komen maar in het middenspel leek het mis te gaan. Wit werd actief en won een pion. Voor het eindspel kreeg Jim die echter terug waarna het eindspel met vier pionnen voor beide kleuren en loper+paard voor Jim en het loperpaar voor de tegenstander remise werd.

Maarten mocht het opnemen tegen de Van Foreest. Nanne mag dan niet zo sterk zijn als zijn tweelingzusje Machteld of zijn oudere broers Jorden en Lucas, inmiddels is ook hij een prima sterker geworden.
Ondanks dat hij er aan het bord bijzat alsof hij de helft van de nachtrust van René had gehad, speelde hij sterk en maakte hij het Maarten in een Alapin verdomd lastig. Zelfs zo lastig dat in een laat middenspel met paard+dame voor beide partijen plus een sloot pionnen, hij Maarten eigenlijk overspeelde en het punt mocht bijschrijven.

Dan de mannen aan de laatste twee borden. Matthijs kwam goed uit de opening, had een pionnetje meer en er leek niets aan de hand. Ruim voor de tijdcontrole zat hij echter in de kantine te analyseren. Matthijs lijdt namelijk aan een lastige kwaal voor schakers, permanente onderschatting van de eigen stelling.
De engine gaf achteraf +3 aan, maar Matthijs vond dat zijn stukken iets ongemakkelijk stonden dus maakte remise. Jammer want met een beetje meer vertrouwen in de eigen vaardigheden was deze partij zeker omgezet in een vol punt.

Dan hebben we alleen nog Radboud over. Aan bord 7 kwam de loempiakoning goed uit de opening met zwart. Speelde het vervolg, ondanks een schoonheidsfoutje waarbij hij vergat een kwaliteit te winnen, goed uit en had een gewonnen eindspel op het bord.
Gezien de tussenstand van 4-2 op dat moment besloot hij als een echte teamspeler het halfje te pakken en daarmee de matchpunten veilig te stellen.

Een mooie 4,5-3,5 overwinning op een gelijkwaardige tegenstander waardoor we nu samen met Hardenberg bovenaan staan in 3A. In een klasse met 8 teams uit Groningen en Friesland staan de teams uit Overijssel dus bovenaan.
De komende wedstrijd is thuis tegen SISSA, nogmaals een Gronings team. Maar op dit moment gaat er niets boven Pallas!

Na afloop genoten enkelen van vlammetjes en bier in de Heks