KNSB: Pallas 1 grijpt naast het (voor-)laatste strohalmpjeBij de scheidsrechtersvereniging in plaats van in de vertrouwde Schalm kruisten we de degens met wat oude bekenden uit onze jeugd. Morris speelde op 1 tegen Stefan Bekker. Een gelijk opgaand potje met veel geschuif dat beslist leek te gaan worden rond het vraagstuk of de zwarte centrumpionnen van Morris sterk waren of juist zwak. De waarheid lag waarschijnlijk in het midden, Stefan leek telkens te dreigen om er eentje te winnen maar Morris wist hem te verrassen met een slimme combinatie. Met een stukoffer zorgde hij ervoor dat een van de twee pionnen de overkant kon bereiken, waarmee hij ook het punt binnenhaalde. Zelf mocht ik het op 2 opnemen tegen Tijmen Kampman. In een variant van het Frans die ik in een tijdperk voor Leela en Alphazero thuis wel eens op mijn computerscherm heb gehad, als voorbereiding op een partij tegen Morris, moest ik diep graven wat nou ook alweer de correcte voortzetting was. Ik besloot uiteindelijk voor iets lafs te gaan, maar had ondanks dat de hele partij een plusje. In tijdnood greep ik echter flink mis waarna mijn stelling als een kaartenhuis in elkaar viel. René had in tegenstelling tot ik niet de luxe dat hij goed uit de opening kwam tegen Etienne Goudriaan. Normaal gesproken is het dan als een lammetje naar de slachtbank tegen een Meester. Zelfs eentje die naar eigen zeggen op retour is. René is echter een stuk taaier dan het gemiddelde lam en bleef ondanks zijn gedrukte stelling zetjes vinden om overeind te blijven. In de tijdnood begon hij zelfs tegenkansen te creëren waardoor uiteindelijk na een zetherhaling de vredespijp werd gerookt. René sleept het laatste halfje binnen Voor de partij vertelde hij dat hij en zijn tegenstander Joost Offringa al een keer eerder tegen elkaar hadden gespeeld. Een partij die Radboud won omdat de toen nog hele jonge Joost de ogen niet meer open kon houden achter het bord. Ondanks dat de partij met een vroege dameruil misschien wat slaapverwekkend leek, bleef Joost deze keer wel wakker. Het eindspel was er eentje met winstkansen voor beide maar toen Radboud een cruciale zet met zijn eigen toren overzag, kwam die van Joost binnen in zijn stelling. De laatste lichte stukken moesten geruild worden, waarna Joost het daaropvolgende toreneindspel strak naar zijn hand zette. Op de bovenste 4 borden 2,5-1,5 voor Veenendaal. Zeker niet slecht aangezien dat was waar onze tegenstanders het grootste ratingvoordeel hadden. Op de onderste borden ging het echter mis. Wie dit jaar zeker niet op retour is, is Jim. Daar mogen we inmiddels wel van een revival spreken. In de opening leek het tegen FM Van den Dikkenberg echter mis te gaan. Zwart stond gedrukt en het leek erop dat de zwarte koning moeite zou krijgen om uit het centrum te komen. Jim wist dit probleem echter op te lossen waarna hij over de F-lijn het zware materiaal wist te ruilen. Kort daarna liep Jim de bezemkast die eenmalig als analyseruimte diende binnen, een vol punt rijker. Bij Robbert stond het bord al snel in brand. Robbert was flink met zijn pionnen gaan lopen op de koningsvleugel en het leek erop dat hij daarmee een kleine kwaliteit zou kunnen winnen. Zijn tegenstander Matthijs van Dodeweerd gebruikte veel tijd, maar wist goed gebruik te maken van de open koning die het gevolg van de pionnenstorm was. Ook bij Chris ging het mis. Vanuit de opening kwam hij met zwart snel onder druk en het leek een kwestie van tijd tot er groot materiaal verloren zou gaan. Chris verdedigde echter knap en wist af te wikkelen naar een minder eindspel waarin hij misschien nog wel remisekansen zou krijgen. Die kwamen er echter niet meer waardoor Chris verloor. Als laatste onze invaller Remco. Tegen Marcella Gunther leek hij lang een ruimtevoordeel te hebben in een rustige gelijkwaardige stelling. Toen ik een half uurtje later langsliep om de schade op te nemen, leek die al onherstelbaar. In het centrum was een bom ontploft en na een lange afwikkeling stond Remco een pion en een stelling achter door een zwarte toren die de e-lijn domineerde. Ook op 8 een 0 waardoor de eindstand 2,5-5,5 in het voordeel van Veenendaal was. Een terechte maar iets onnodige nederlaag die ons lot lijkt te bezegelen. De aankomende tegenstander Groninger Combinatie 2 kan bij winst het kampioenschap binnenslepen. We zijn echter al een paar keer eerder miraculeus ontsnapt aan degradatie, en je weet nooit hoe een koe een haas vangt.
|
