KNSB: De Blues verlaat Pallas 1 nog nietGelukkig was daar onze chauffeur Eric met een schitterende cd-collectie van de muziek uit zijn jonge jaren. Door de scheurende gitaar van Jimi Hendrix en de magnifieke delta Blues van Robert Johnson vloog de tijd voorbij terwijl de mannen op de achterbank nog even wat tactiek aan het oefenen waren. Robert Johnson Een verstandig halfje met zwart. Op dat moment leek de wedstrijd namelijk de goede kant voor ons op te gaan. Pim had op bord 1 een ruimtevoordeel inclusief wat marge op de klok en eigenlijk gold hetzelfde voor de andere witborden met respectievelijk René, Arnold en Jim. Morris kreeg op 2 een type stelling waar hij in de auto al gemotiveerd over sprak, Martijn had een voor hem typisch systeem op het bord en vlak daarvoor kon ik mijn tegenstander een pionnetje afsnoepen in het afruilfrans. In de auto bezong Hendrix al de Foxy Lady, misschien was het wel een voorbode van die van Pim! Zijn ruimtevoordeel werd omgezet in een koningsaanval en de dame op h6 en een paard op h5 waren een nachtmerrie voor de stelling van Tjalling Wiersma. In de afrondende fase ging het niet helemaal correct maar met een mooi thematisch matbeeld werd uiteindelijk het punt binnengesleept. De volgende resultaten kwamen rond de tijdcontrole binnen. Arnold kwam op de damevleugel iets gedrukt te staan zonder echt in de problemen te komen, Keek eens achter zich en zag twee goede stellingen op 7 en 8 en besloot dat het een goed moment was voor remise. Jim had vanuit de opening zijn tegenstander stevig vastgezet en op het moment hij zelf voor het eerst moest nadenken over een zet zat zijn tegenstander al ruim onder het half uur. De witten stukken domineerden die van zwart en toen er ook nog materiaal verloren werd, wierp zijn tegenstander de handdoek in de ring. Een mooie overwinning! Zelf mocht ik het eerste matchpunt binnenslepen. De pion meer werd meegenomen naar een lopereindspel wat op techniek uitgeschoven kon worden waardoor we 4-1 voorkwamen. Toen was het aan Martijn, René en Morris om nog een half bordpuntje te verzamelen. Martijn was ditmaal degene die het mocht doen. Tegen Dolf Wissmann kwam hij gedrukt te staan vanuit de opening maar Martijn hield de muziek erin. Hij verloor een pion maar kreeg een hoop spel daarvoor terug en op een gegeven moment zelfs een hele verre vrijpion. Martijn had echter net de pech dat Wissmann ook Nederlands kampioen oplossen is dus hij de studie-achtige verdediging wist te vinden, waardoor remise overeen werd gekomen en de wedstrijd gewonnen was. René kon daardoor vrijuit zijn inmiddels gewonnen stelling uitspelen. Wit had de hele partij al een enorm ruimtevoordeel en de actievere stukken, een toren van René die stofzuiger begon te spelen op de 6de rij van de tegenstander was uiteindelijk beslissend. Als laatste was Morris nog bezig tegen Sikko Ros. De partij leek lange tijd gelijk op te gaan en was van hoog niveau maar Morris speelde tegen het eindspel aan een onnauwkeurig zetje waarvan geprofiteerd werd. Wit kreeg een verre vrijpion die volgens de toeschouwers ofwel sterk ofwel zwak was. Uiteindelijk bleek het eerste het geval en verloor Morris de partij. Door deze 5,5-2,5 overwinning staan we 2 matchpunten boven de streep maar 21 mei mogen we naar Sneek om daar het minimaal vereiste gelijkspel uit het vuur te slepen tegen de directe concurrent.
|
