HOME aamenu ☰ MENU
Apeldoorn,  23-03-22  auteur: SOS DSG Pallas 2

SOS: Pallas 2 wint streekderby

Iedereen was in vorm tegen Apeldoorn 4 !
Iedereen ? Bijna dan.....
Een 4-2 overwinning was van tevoren niet verwacht.
Maar het ging voorspoedig. Koen en Simon zorgden al vlot voor een 2-0 voorsprong, waarna een halfje van Max en de zege van Harmke voor de definitieve buit zorgden.
Wel gaf Gorrit nog een punt weg, maar Eric zorgde uiteindelijk voor de 4.
Onderstaand een impressie van de diverse spelers (wordt steeds aangevuld).

Bord 1: Max Merza
Ondanks wat praktische dingentjes voor de wedstrijd, een hele leuke partij gespeeld op bord 1 tegen Oscar Adems!
Ik won een pion in de opening en stond lekker aanvallend in het middenspel. Ik voerde de druk op en ineens (oeps) niet gezien, hij won een pion terug op h3 met een penning op mijn dame. Ik zag het gevaar niet en sloeg zijn loper, waardoor hij met zijn dame mijn toren kon pakken.
En ineens een kwaliteit achter.
Oke, tijd voor turbo defence modus. Hij had geen pionnen meer in het midden dus ik bouwde daar een vesting met 2 pionnen en mijn loper. Vervolgens zag hij een houtje instaan op a2 en ging ervoor, waardoor ik mijn loper kon offeren voor eeuwig schaak (remise).

Bord 2: Eric Goedhart

Bord 1 en 2, een punt in totaal

Bord 3: Gorrit Smit
Kent u dat gevoel ?
Je speelt een partij met wat wederzijdse mini-dreigingen, beide partijen zien het steeds en vinden de oplossingen. Er resulteert een nauwelijks boeiend eindspel met elk een Paard en Toren, plus ieders 4 pionnen op de Koningsvleugel. Wederzijds geen eer te behalen...

Gediplomeerd prutser aan bord 3

Tot één van de spelers zijn Toren cadeau doet. Die speler was ik dus.
Na afloop moest ik denken aan de woorden van Grootmeester Jan Hein Donner (na naar ik meen zijn verloren match tegen Hans Ree);
"In de beste Angelsaksische tradities schudde ik mijn tegenstander de hand en spoedde ik mij naar huis, waar ik drie dagen wenend te bed lag"...

Bord 4: Koen Wansink
Mijn partij verliep dit keer aardig naar wens. En dat is niet zo zeer omdat ik dit keer weer eens gewonnen had, maar vanwege het feit dat ik rustig mijn stelling kon opbouwen en daarna goede aanvalskansen kon creëren.
We speelden een variant van het Nimzo Indisch. Wel heb ik nog een bijna fatale blunder begaan die mijn tegenstander gelukkig over het hoofd zag.
Verder vond ik de locatie heel gezellig en onze tegenpartij had fantastisch spelmateriaal, waar ik de een van de leden nog over gecomplimenteerd heb.

Bord 5: Simon Kok:
Het eerste punt.
Ik heb nog geen potten kunnen breken in de SOS competitie. Maar nu kon ik het eerste punt voor mijn club bij laten schrijven.
Het spel begon in een dame gambiet geweigerd. Mijn tegenstander speelde erg verdedigend. Daardoor kon ik goed ontwikkelen en het lastig maken voor hem om er uit te komen. In een poging om vanuit zijn verdedigende stelling toch wat te ondernemen ging hij in de aanval met zijn dame via de damevleugel maar rekende niet goed en verloor een stuk in een afruil.
Daarna was het een kwestie van uitspelen. Hij probeerde nog wat valletjes op te zetten om een stuk terug te winnen maar dat doorzag ik gelukkig. Met een paard meer in het eindspel gaf hij het uiteindelijk op.

Bord 6: Harmke Luijting
De start van de wedstrijd verliep bij aanvang soepel. Ik had met mezelf afgesproken om onbevangen en ontspannen te schaken en te winnen . Dat lukte.
In de openingsfase kwam mijn loper onder druk en geïsoleerd te staan, daarna werd mijn koningsvleugel behoorlijk aangevallen.
Ik kon daar door verdedigende zetten redelijk tegenstand tegen bieden, de focus bleef. Uiteindelijk kon ik een loper winnen; mijn tegenstander had gedacht deze met een pion terug te slaan maar had niet gezien dat ie daardoor zijn dame zou verliezen.
Door dit overwicht, tijdgebrek en zenuwen gaf mijn tegenstander iets later, een pion die voor zijn koning stond uit handen en gaf op.