HOME aamenu ☰ MENU
Deventer,  27-11-21  auteur: Radboud de Roos

KNSB: DSG Pallas 1 - ASA 1

De laatste schaakdag voor de avondlockdown. Dat was al te merken omdat zowel de tegenstanders van Pallas 2, als die van Pallas 3 ,in verband met de nieuwe maatregelen af zagen van de wedstrijd.

Het is natuurlijk jammer dat het zo loopt en we alweer het derde seizoen niet normaal kunnen spelen. De spelers van het eerste en die van de tegenstander ASA hadden er in ieder geval wel zin in. QR-code gechecked en spelen maar.
We hadden in ieder geval nu wel de ruimte.
Laat ik maar vast verklappen dat we verloren hebben. Dan is er altijd de vraag: “Zat er meer in en wie kunnen we dit keer de schuld geven?”

Als je dan alles naar het ene uiterste beredeneerd dan lukt dat meestal wel, maar het is lastig om daarbij objectief te zijn. Laten we maar beginnen om in ongeveer chronologische volgorde de partijen langs te gaan.

Remco Brinkman viel voor Martijn Hage in tegen Jeroen Kruiver. Remco speelde met wit en had misschien niet in de gaten dat Jeroen Kruiver ook een invaller was met een behoorlijk lagere rating. Morris dacht ook dat de tegenstander van Remco juist wat sterker was. Remco stuurde mede daardoor aan op een remise en na 13 zetten werd de vrede getekend.
Beide invallers tevreden.

Op bord 6 speelde Max van de Pavoordt tegen Mathieu Roskam. Max speelde dezelfde opening als een vorige externe partij, maar zat dit keer aan de andere kant van het bord. Daar zag hij na een zet of 8 zijn tegenstander dezelfde fout maken als hij zelf eerder speelde en dit keer was Max voorbereid.
Ook hier na precies 13 zetten een resultaat. Materiaalwinst was niet te voorkomen en Mathieu gaf op.

Hierna duurde het lang. Pas vlak voor (of eigenlijk precies op) de tijdcontrole viel de volgende beslissing. .

Arnold Frijling speelde op bord 4 tegen Jeroen van Onzen. Met wit creëerde hij wat ruimte op de koningsvleugel, maar het spel speelde zich af op beide flanken. In een ingewikkelde stelling won Arnold een pion en er leek niet zoveel compensatie voor te zijn. De stelling bleef erg ingewikkeld en kostte Arnold erg veel tijd. Iets teveel zelfs, want hij verloor op tijd in een goede stelling.

Vlak daarvoor overlegde ik met Max over een remise-aanbod. Ik speelde op 7 tegen Thomas van Nispenrode. Een remise leek op dat moment voldoende voor een matchpunt en daar stuurde ik dan ook op aan. Daarvoor speelde ik een wat rommelige partij waarin kansen kreeg op de koningsvleugel. Die overschatte ik wat en kwam daarna met een stuk minder heel erg slecht te staan, maar mijn tegenstander deed het ook helemaal niet goed en ik kwam terug in de partij.
Ik kwam zelfs zo goed terug dat ik mat in 2 op het bord kreeg. En dat is dan ook precies de reden dat ik nu dit verslag schrijf. Ik zag het mat niet. Mijn remiseaanbod bleek niet erg goed getimed omdat Arnold net verloren had, maar dat wist ik nog niet. Mijn tegenstander speelde nog even door en toen mijn vrijpion verdween, maar ik er een stuk voor terug won, deelden we het punt alsnog.

Pim Heijne speelde tegen Gert van Hoorn op bord 5. In een degelijke partij waarin al vroeg veel werd afgeruild werden er weinig fouten gemaakt. Het (dubbele) toreneindspel werd nog lang doorgespeeld, maar daar was niet zoveel meer in te halen. Een degelijke remise.

Morris speelde tegen Bob Beeke op bord 3. De stelling leek lang redelijk gelijk op te gaan. Er stonden nog ongelijke lopers met alle zware stukken op het bord. Meestal is dan de aanvallende partij in het voordeel en ik dacht op een bepaald moment dat Morris kansen tegen f2 kreeg. In werkelijkheid kwam hij echter steeds slechter te staan. Morris moest een kwaliteit geven, maar het resterende eindspel met een versplinterde pionnenstructuur was niet meer te verdedigen.

Rene Renders speelde op bord 1 tegen IM Willy Hendriks. Een zware tegenstander, maar het ging lang gelijk op. In de tijdnood fase kreeg Willy toch wat kansen tegen de zwarte koning en ik vond de stelling van René steeds bedenkelijker. Hij kwam een pion achter en dat was niet meer te keepen.

Jim Klinge speelde tegen oud-clubgenoot Dries Wedda. Een loting waar Max op hoopte omdat Dries in het verleden, naar eigen zeggen, zeker drie keer binnen 20 zetten verloor van Jim. Dat lukte vandaag niet. Jim speelde wel een goede partij, maar winst kwam niet in zicht. Er stond lang een ingewikkelde stelling op het bord, waar ik even voor Jim vreesde. Jim speelde het heel netjes en secuur en Dries kwam niet veel verder. De weg naar remise was erg mooi. Met een torenoffer werd de remise door Jim afgedwongen.

Had er meer ingezeten? Misschien wel, maar dan had alles mee moeten zitten. Het is nu maar weer afwachten hoe het verder gaat. De volgende ronde zal wel niet doorgaan op 18 december, maar ik hoop toch wel dat we begin februari ronde 6 weer normaal kunnen spelen.

In onze klasse zijn er deze zaterdag ook al twee wedstrijden niet gespeeld, dus de stand is wat vertekent. We hebben de top-3 in ieder geval al gehad en we staan nog boven de streep.