SOS: Meppel 1 ook te sterk voor Pallas 2Hoewel in de SOS-competitie het Meppeler team ratingtechnisch nogal lager uit valt, was ook dit team een maatje te groot. Van ieder weer een verslagje; Bord 1 speler Eric in actie Met zwart tegen Henk Vosmeijer, een sympatieke en solide bordgenoot. Het wordt alras een halfopen afruil-avontuur waarna zwart iets actiever komt te staan, maar niet genoeg om de degelijke witte opzet te verontrusten. Rond kwart over tien, bij een opgelopen 1-4 achterstand voor het thuisteam, zinspeelt de Meppeler kopman op remise. De situatie op het bord is evenwichtig, bij doorspelen valt er meer te verliezen dan te winnen. Remise derhalve. Bord 2: Gorrit Smit 23....,Dc7 speelde mijn tegenstander enigzins zuchtend. "Natuurlijk niet de Toren naar f4 spelen" dacht ik, terwijl ik bezig was een Koningsaanval op te bouwen. Een zet later speelde hij zijn loper naar c8, waardoor het me verstandig leek om de Toren even ergens anders te placeren. Om pion g2 te kunnen opspelen voor de verdere aanval, leek me f4 werd een leuk plekje. Bij het loslaten dacht ik terug aan zet 23.... Dag Toren. Dag partij. 0-1 Als troost nog de gedachte dat ik in ieder geval een halfje uit twee had gehaald. Op de lijst van de interne stond ik immers als 'afgemeld'. Bord 3: Koen Wansink We moesten op 11 november tegen MSV 1 uit Meppel spelen. Een thuiswedstrijd. Dat hebben we als team helaas verloren. De partij die ik heb gespeeld was spannend, maar niet bijzonder. Ik reageer altijd wat aarzelend als ik zwart heb en de tegenstander opent met de damepion. Wel was er een wisseling van aanval kansen die geen van ons echt kon verzilveren. Nadat ik de partij na afloop met behulp van de Stockfish heb geanalyseerd, kwamen er geen echte blunders van beide kanten aan het licht. Uiteindelijk bood mijn tegenstander remise aan, hoewel hij een pion voor stond en volgens de engine er iets beter voorstond. Maar ja, het moet dan nog wel correct worden uitgespeeld. Bord 4: Harmke Luijting Wil je winnen, leer verliezen wordt wel eens gezegd. Voor aanvang van de wedstrijd begreep ik dat bij schaken opgeven in een partij soms een optie is. Als je een toren of dame achterstaat is de partij gespeeld en mag je best opgeven. Goed om te weten want al fietsend de Alpe d' Huez op, wordt er net op het moment dat je het even niet meer ziet zitten, (met witte letters op de weg) aan je verteld , dat opgeven geen optie meer is. Behoorlijk nerveus begonnen aan mijn partij tegen MSV 1, een leuke club met rijke historie uit Meppel. Mijn tegenstander stelde me op mijn gemak. Dat vond ik plezierig en sympathiek. Het werd een leuke wedstrijd. Halverwege de partij kwam ik een pion achter te staan. We speelden nog zo'n 20 minuten verder. Ik deed een remise aanbod dat werd geaccepteerd. Daarna was voor mij het glas weer half vol. Bord 5: Simon Kok Leo Bosma v. Simon Kok Vol goede moed en stevig voorbereid op de “Zwarte Leeuw” begonnen aan mijn tweede partij schaak voor de SOS comp. Mijn tegenstander was een oudere bedaarde man die eens rustig ging kijken wat ik allemaal aan het doen was in de opening. In al mijn enthousiasme ging ik al vol in de aanval over de koningsvleugel nog voordat mijn tegenstander had gerokeerd. Dat bleek niet verstandig aangezien hij de opengebroken pionstructuur nu zelf voor een counter-attac ging gebruiken en zelf lang rokeerde. Na een gemiste penning verloor ik een stuk en was ik nergens meer. Jammer jammer. Wel weer wat opgestoken van de nabespreking waarvoor mijn hartelijke dank. Bord 6: Daphne Mellink Op 11 november moesten wij tegen de sympathieke heren van MSV 1 spelen. Een thuiswedstrijd, heel fijn. Een plekje op het podium weliswaar, helaas is dat nog wel een positie waar ik nu alleen maar van kan dromen. De partij liep redelijk gelijk op totdat ik een minder goede zet met mijn dame deed. Bij zet 16 pakte hij mijn toren waardoor de partij verloren was, nog wel een leuk dansje met zijn loper en mijn toren waar ik het nut niet helemaal van in zag, maar dat terzijde.
|
