Kleine winst Pallas 1De gebeden van de teamleider van Meppel werden niet verhoord, maar veel scheelde het niet. Pallas 1 heeft afgelopen zaterdag nipt met 4,5-3,5 gewonnen van SMB 3 in een wedstrijd die zich het best als stroef laat omschrijven. Het ratingverschil en de stand op de ranglijst beloofden een makkelijke middag, maar de praktijk bleek weerbarstiger. We begonnen met Carla Bruinenberg als invalster voor Morris, zij speelde een degelijke partij met wit en kreeg al snel stellingsvoordeel. Dit kon ze wel vasthouden, maar niet goed uitbreiden en mede met het oog op de klok werd remise overeengekomen. Jim speelde op bord 2 aanvankelijk een lekkere partij maar stond opeens twee pionnen achter. Hij trok zich even terug, zette zijn pokerface op en deed net alsof hij compensatie had. Dit werkte zowaar, omdat zijn tegenstander met passief spel een pion teruggaf en Jim een gevaarlijke vrijpion bezorgde. Er ontstond een dame-eindspel wat op eeuwig schaak uitdraaide. Chris analyseert verlies Pim analyseert winst De beslissende remise Waarschijnlijk stond het ook wel ongeveer gelijk, maar ik hield steeds een licht voordeel en druk op de stelling. Mijn tegenstander vond een aantal keren de enige verdediging maar bezweek toch wat een gewonnen eindspel met ongelijke lopers opleverde. Niet lang daarna won ook Pim, die al snel een zeer vage stelling op het bord kreeg met beide koningsvleugels onderontwikkeld en beide koningen onveilig in het midden. Hij investeerde veel tijd en kwam uit de complicaties met een pion minder, maar wel actievere stukken. Hoe het precies ging heb ik niet gezien, maar dit wist hij te winnen. Kort daarop moest Chris zijn koning omleggen. De vorm lijkt extern in elk geval te ontbreken bij Chris, hij speelde met wit en kwam terecht in een stelling die nog het meest deed denken aan een Franse ruilvariant en die na afruil van zware stukken en paarden volstrekt gelijk leek. Hij probeerde te forceren en kwam zomaar in een lopereindspel terecht met pionnen op de verkeerde kleur, wat snel verloren bleek. Zowel Guy als Guido speelden een degelijke partij met zwart en beiden kwamen terecht in een voordelig, maar net niet winnend toreneindspel. Guy had al enige tijd remise geaccepteerd, alleen Guido en Koen waren dus nog aan het spelen. Koen kwam in een stelling terecht die positioneel slecht leek voor hem, maar (volgens eigen inschatting, fouten dus voorbehouden) zijn tegenstander kon zijn positie niet goed verbeteren zonder zelf concessies te doen. Toen ik later weer keek zag het er nog steeds onoverzichtelijk uit, maar had Koen duidelijk meer actief spel dan daarvoor. Op dat moment bood de tegenstander van Koen remise aan en ongeveer tegelijkertijd deed Guido dat ook. In het teambelang accepteerde Koen de remise met een kleine overwinning van de wedstrijd dus als resultaat. Een kleine smet dus op zijn 100% score in de promotieklasse, maar ik neem aan dat hij meer baalde van de donderdag ervoor…
|
