Opnieuw kleine winst voor het eersteDe inspanningen van driekwart seizoen lang in de achtervolging lijken hun tol te gaan eisen, de laatste twee overwinningen kwamen erg moeizaam tot stand. Tegen SMB was het wel steeds duidelijk dat we de punten zouden gaan halen, maar in de laatste wedstrijd tegen Zutphen was zelfs dat nog even twijfelachtig. Er werden leuke partijen gespeeld, daar niet van, maar een aantal Palladianen miste de gebruikelijke scherpte. Chris bijvoorbeeld, die al in de opening die hij normaal altijd speelt toch al snel in de problemen kwam en een schijnoffer op f7 toeliet met pionverlies en verruïnering van zijn koningsstelling tot gevolg. Het moet gezegd dat hij wel bleef vechten en op een gegeven moment een min of meer normale stelling kreeg, zij het dat hij nog steeds een pion miste. Dit deed hem uiteindelijk toch de das om en bezorgde ons een 1-0 achterstand. Duidelijk was dat deze snel weggepoetst zou worden aangezien zowel Pim, Jim en ik op dat moment al gewonnen stellingen hadden. Pim was het eerst klaar. In een vanaf de opening ongebalanceerde stelling kon hij het natuurlijk niet laten een pion te offeren voor aanval. Hoewel Eric op dat moment noteerde dat Pim een pion achterstond was het wel duidelijk dat hij veel compensatie had en dat een overweldigende aanval niet lang op zich zou laten wachten. Hij investeerde veel tijd om de mogelijke afwikkeling naar een gewonnen eindspel te vermijden en het lukte hem een matnet te weven. Kort daarop was ik ook klaar. Tegen de Caro-Kann van mijn tegenstander bereikte ik al snel een drukstelling met vooral veel ruimtevoordeel en dreigende insnoering. Hoewel ik niet direct iets concreets had, had mijn tegenstander geen mogelijkheden om uit te breken en kreeg hij het kennelijk wat benauwd. Een wat mindere zet van mijn kant verleidde hem tot een incorrect stukoffer, waar hij slechts een paar pionnen voor terugkreeg, maar hij bleef ingesnoerd en vanaf dat moment speelde ik rustig op mat. Het duurde even, maar vele zetten later was mijn tegenstander er toch ook van overtuigd dat dat wel zou lukken. Jim speelde een sterke partij op bord 1 tegen hun hoogste ratinghouder, ik denk zijn beste partij sinds een hele tijd. Met thematisch spel bereikte hij een stelling waarin zijn tegenstander moest kiezen tussen accepteren van een totaal versplinterde pionnenstructuur of een kwaliteitsoffer. Het werd het laatste, maar het was sowieso hopeloos. Tussendoor ergens had invalster Carla remise gespeeld. Het prettige van Carla is dat ze sowieso moeilijk te kloppen is en vooral met wit vaak langzaam de druk kan opvoeren, al kwam dat er dit keer niet helemaal uit. Haar tegenstander kwam zelfs wat beter te staan, niet duidelijk was of dit werkelijk te winnen zou zijn, maar zelf was hij er van overtuigd dat hij minder stond dus remise was een vrij logisch resultaat. 3,5-1,5 lijkt een veilige voorsprong, maar dat bleek het toch niet echt. Vooral niet nadat Morris zich misrekend had nadat hij goed uit de opening en het middenspel was gekomen. Hij won een paar pionnen en dacht een kwaliteit te kunnen offeren om het met zijn loperpaar te kunnen afmaken. Zijn tegenstander kon echter met zijn torens binnendringen en maakte het Morris door allerlei matdreigingen erg lastig. Vanaf toen moest hij constant in de verdediging. Waarschijnlijk heeft hij wel ergens een kans gemist om zijn vrijpionnen op gang te krijgen, maar het is in dat soort stellingen vaak ook lastig om je eigen mogelijkheden op waarde te schatten. Dit lukte dan ook niet meer en aangezien Guy al vanaf kort na de opening zeer slecht stond zou Koen eigenlijk moeten winnen om de punten mee naar Deventer te nemen. Het liep allemaal even wat anders. Zoals gezegd stond Guy na de opening slecht, waarschijnlijk objectief totaal verloren. Daar zag het in het begin niet naar uit, volgens mij speelde hij de opening wel sterk maar reageerde niet goed op een paar paard(schijn)offers van zijn tegenstander en leverde een kwaliteit plus stelling in. Wakker geschud door de recente verliespartijen in de interne na een periode van absentie ging hij er echter goed voor zitten en bood taai verzet. Er werd afgewikkeld naar een eindspel met een kwaliteit minder voor Guy, maar pionnen op dezelfde vleugel en het lukte hem om een vesting te bouwen waar zijn tegenstander niet doorheen kon komen. Voor zeker de vierde keer dit seizoen toverde Guy zo een slechte stelling om tot winst of in dit geval remise. Op dat moment leek het erop alsof we met 3-5 gingen winnen aangezien Koen triomfantelijk riep dat hij een eenvoudig winnend paardeindspel was ingegaan met een pluspion. Helaas slaagde hij erin een diepzinnig plan te vinden wat uiteindelijk 1 ply diep die pion weer inleverde waarop een volgens mij volstrekt gelijke stelling was ontstaan. Zijn tegenstander (350 ratingpunten minder) dacht daar kennelijk anders over, hoe valt anders te verklaren dat hij brutaal een remiseaanbod van Koen afsloeg? Hij probeerde het nog even, won wel een pion maar het bleef eenvoudig remise. Opnieuw dus een nipte overwinning en beduidend spannender dan de vorige keer. Aangezien Meppel ruim won in Ede, staan we 3,5 bordpunten achter naast de twee matchpunten waar we al sinds de tweede ronde achteraan lopen. Alles valt of staat dus bij de slotronde. In elk geval kunnen we tot het einde de druk op Meppel houden en wellicht nog wat opvoeren als we ruim van ASV 4 winnen. Meppel zal dan in elk geval niet mogen verliezen en PSV-Dodo zal toch als organisator van de slotronde een mooie prestatie willen neerzetten, dus ik hoop dat het nog spannend gaat worden. Gezien de reacties op de website van Meppel loopt daar de spanning ook wat op, we zullen het zien op 9 mei in Putten…
|