HOME aamenu ☰ MENU
Deventer,  17-01-08  auteur: René Renders

Pallas 1 niet voorbij VDS

Donderdag stond de eerste wedstrijd van Pallas 1 in 2008 op het programma. De tegenstander was VDS uit Beekbergen, met een aantal bekende gezichten.

Vooraf was bekend dat ZSG 2 verloren had, zodat bij winst van ons de voorsprong drie matchpunten zou worden en het kampioenschap wel erg dichtbij zou komen.
VDS heeft echter een sterk team, gelukkig voor ons ontbrak hun eerste bordspeler. Aan onze kant kon Ward niet, voor hem in de plaats speelde Jan Willem.

Foto: René Renders en Chris Rindertsma zorgden voor 1 1/2 punt

Kort na achten en de fluisterspeech van Koen (het was erg druk in de zaal) konden we beginnen. Vanaf de start vloog men elkaar op elk bord in de haren met veel onduidelijke stellingen tot gevolg. Bij uitzondering was ik een keer als eerste klaar, na ongeveer een uur spelen besloot mijn tegenstander tot een onzalig stukoffer wat hem een materieel ongeveer gelijk bracht (twee stukken vs. toren en drie pionnen), maar wel zijn dame op a1 verdwaald achterliet. Bovendien dreigde mat en het was dus snel uit. Een lekker begin voor Pallas dus.
Kort hierop fluisterde Guido me toe dat hij een kwaliteit ging winnen waarop ik met een gerust hart even ging snelschaken aan de bar met Remco.
Een half uurtje later had Guido er ook nog een stuk bij gewonnen en gaf zijn tegenstander op. Helaas had ook Jan Willem verloren, hij bespeelde met zwart de Orang-Oetan van André Schols en kwam hier niet helemaal goed uit. Toen ik de stelling voor het laatst zag stond hij moeilijk, maar verloor toch nog vrij vlot.
Op de overige borden was de strijd nog in volle gang. Chris speelde op bord 5 tegen de invaller aan VDS-kant, Harm Schoten. Overduidelijk was dat die weinig theorie kende van het door Chris gespeelde koningsindisch, na ongeveer 20 zetten had hij al zeeën van tijd verbruikt terwijl Chris er achteloos zetten uit gooide. Hij kwam een pion voor bij een goede stelling maar enkele onnauwkeurigheden gaven wit toch tegenspel. Hoewel hij zelf nog bijna een uur op de klok had en Harm minder dan vijf minuten moest hij plotseling alle zeilen bijzetten om niet mat te gaan. Dit lukte en de partij eindigde vredig met eeuwig schaak. Een lichte tegenvaller aangezien Chris het punt al vrijwel geteld had. Ook de partij tussen Radboud en Frank London eindigde in remise, hetgeen gezien de tegenwoordige status van de voormalig Offerkoning uit Beekbergen eigenlijk geen verrassing mag heten. Daaraan voorafgaand had wel het nodige spektakel plaatsgevonden met complicaties waar Radboud erg goed leek uit te komen. Omstanders dachten dat hij had kunnen winnen, maar tijdens de analyse bleek dat verschillende afwikkelingen leidden tot een gelijke stelling zodat remise een logisch gevolg was.
3-2 dus, met de borden 1, 2 en 4 nog bezig. Op al deze borden werd nog zware strijd geleverd waarbij Morris het moeilijk had. Hij stond zeer passief en later werd ook zijn koningsvleugel afgesneden door een blokkade op de f-lijn. Zijn tegenstander speelde nauwkeurig en kon Morris dwingen tot een kwaliteitsoffer met afruil van veel stukken. Met weinig tijd kon Morris nog wel afwikkelen naar een toren vs paard eindspel met pionnen op één vleugel, wat misschien houdbaar was geweest. Het was echter moeilijk verdedigen en toen hij zijn laatste pion weggaf was het uit. Op de andere twee borden begon de tijd inmiddels ook te dringen. Koen was op bord 2 tegen Bert Meester goed uit de opening gekomen met een betere pionnenstructuur en het loperpaar. Met veel geduld en nauwkeurig spel wist hij de zwarte stukken tot passieve rollen op de damevleugel te verleiden waarna hij kon binnenvallen op de koningsvleugel. Hier snoepte hij wat pionnetjes en pareerde tegelijk iedere mogelijkheid tot tegenspel. Enkele omstanders (Gorrit) maakten zich nerveus om mogelijke matdreigingen, maar Koen had alles onder controle. Met nog enkele minuten op de klok werd het verzet gebroken en kon Koen een overwinning bijschrijven. Een indrukwekkende partij.
Zo'n beetje op hetzelfde moment werd duidelijk dat we de 2 punten niet in eigen huis gingen houden, aangezien Pim geen stukken meer over had en zijn tegenstander op jacht ging naar mat. Daar ging het nodige aan vooraf, Pim opende met zijn lievelingszet Pa3 tegen de Siciliaan van zijn tegenstander waarop een manouvreerpartij ontstond. Pim leek goede kansen te krijgen tegen de zwarte koning, maar het bleef erg ingewikkeld en tegenkansen waren er ook. De aanval sloeg niet echt door en in tijdnood werd Pim gedwongen af te wikkelen naar een ongunstig eindspel. Zijn tegenstander speelde dit rustig uit waarmee de eindstand op 4-4 kwam.

Op een paar borden had er misschien meer ingezeten en op onze winstpartijen viel niets af te dingen, verliesgevaar is er dus niet geweest. Toch is een gelijkspel volgens mij wel een terechte uitslag en hiermee houden we twee punten voorsprong op de achtervolgers.