Opnieuw winst voor Pallas 1Na drie overwinningen op rij is Pallas 1 medekoploper in 3B, hetgeen toch wel verrassend genoemd mag worden gezien de ratingpunten die we hebben moeten inleveren. Dat rating lang niet alles zegt, werd afgelopen zaterdag echter wederom aangetoond. De overwinning kwam bepaald niet zonder slag of stoot tot stand en op de meeste borden was het al na enkele zetten een complete puinhoop. Dit maakte voorspellingen over het eindresultaat lange tijd zo goed als onmogelijk, wat ook weer zijn charme heeft. Vooral als dit uiteindelijk in ons voordeel uitpakt natuurlijk. Opvallend was dat op liefst vijf borden de Grande Dame der schaakverdedigingen, het Frans, op het bord kwam. Gezien de score van deze partijen, 3-2 voor de zwarten, bepaald geen verkeerde keus. Overigens bewandelden alle 10 spelers aan deze borden binnen enkele zetten unieke paden, zodat ook daar weer niet al teveel waarde aan toegekend hoeft te worden. Max kwam was een van de minder fortuinlijke bestrijders van het Frans. Tegenstander Jorick Laan leek aanvankelijk niet echt te weten waar hij mee bezig was, maar zette met een klassiek paardoffer tegen het witte centrum het bord in brand. Met de witte koning in het midden en vele open lijnen en diagonalen bleek het voor Max te ingewikkeld om de juiste verdediging te vinden. Toen de puinhopen waren opgetrokken bleef zwart met een stel verbonden centrumvrijpionnen over en kon Max snel opgeven. De gelijkmaker kwam van Johnny, die zijn zaakjes deze wedstrijd beter voor elkaar had. Hij nam niet veel risico met wit en kreeg een ontwikkelingsvoorsprong waar hij waarschijnlijk wat meer mee had kunnen doen. Juist toen zijn tegenstander zoveel had afgeruild dat het niet veel meer leek uit te maken, volgde echter een grote fout die Johnny een stuk opleverde. Niet lang daarna kwam De Toren weer op voorsprong. Invaller Radboud speelde tegen een van hun sterkere spelers, maar kwam desondanks goed uit de opening. Weliswaar zonder concrete aanvalskansen, maar hij snoepte een pionnetje mee en had toch ook wel enig stellingsvoordeel. Wat er precies misging weet ik niet, maar een verkeerde afruil bezorgde zijn tegenstander blijkbaar een niet te stoppen vrijpion. Jan Willem, die voor het eerst meespeelde dit seizoen, deed meteen van zich spreken. Hij speelde met zwart een degelijke, positionele partij waarvan ik vermoed dat hij op lange termijn vanzelf zou moeten kunnen winnen. Tegenstandster Marcella Gunther liet echter haar dame insluiten en moest deze geven voor twee torens. Op zich niet beslissend, wel het feit dat deze torens niet actief gemaakt werden, of konden worden, waarna het voor Jan Willem niet moeilijk meer was. De Toren kwam voor de derde keer op voorsprong toen Jim de koning moest omleggen. Ook hij was in een Franse partij terecht gekomen en ook hier werden de gebaande paden snel verlaten. Dit trouwens niet tot nadeel van Jim, die met zwart een degelijke stelling kreeg. Ik denk met een klein voordeeltje, al had het niet veel om het lijf. Helaas werd al het degelijke werk door een enkele onnauwkeurigheid teniet gedaan, waarna wit in het eindspel met zijn toren en eigenlijk zwakke loper kon binnendringen. Dit kostte pionnen, groter materiaal en uiteindelijk de partij. 3-2 voor De Toren, maar op dat moment geen reden voor wanhoop. De drie partijen die nog bezig waren lieten allen een rooskleurig beeld zien, al was dat eerder op de middag wel anders. Morris speelde, net als de vorige keer, met zwart tegen Jeroen van Onzen en kreeg opnieuw een vleugelgambiet tegen. Volgens mij kwam hij er weer goed uit, maar het was erg ingewikkeld en hij deed het niet helemaal goed. Gelukkig bleek het voor wit ook erg moeilijk en in de afwikkeling slaagde Morris erin zijn pionnetje vast te houden. Dit kostte wit een toren en het tegenhouden van de overige drie witte pionnen bleek voor Morris gelukkig gewoon een kwestie van techniek. Daarna zette ik Pallas voor het eerst deze middag op voorsprong. Mijn tegenstander liet mij al na een paar zetten een pionnetje meesnoepen, maar kreeg daar wel goede compensatie voor. Een paar zetten later liet hij een stuk in staan, als offer. Ik had het mezelf makkelijk kunnen maken door het gewoon aan te nemen, maar zag spoken waarna me een moeilijke verdediging wachtte. In wederzijdse tijdnood (spelen op increment gedurende 15 zetten) bleek ik het Grote Nietsdoen tot zet 40 beter te beheersen dan mijn tegenstander. Een enkele verzwakkend pionzetje op de koningsvleugel werd hem fataal, al kon ik dit pas berekenen nadat we er een half uur bijgekregen hadden. Voor Guy een opluchting, nu kon hij eindelijk remise aanbieden. Niet dat hij kans had om te verliezen, maar gezien de bunker die tegenstander Ben McNab had opgebouwd, zou een winstpoging erg ingewikkeld worden en mogelijk kunnen terugslaan. Het remiseaanbod van Guy kon dan ook amper geweigerd worden, aangezien zwart werkelijk geen enkele mogelijkheid had om tot enig constructief spel te komen. 6 uit 3, je zou bijna kunnen zeggen dat we ons veilig gespeeld hebben. 13 december gaan we op bezoek bij medekoploper Almere, om het Herbstmeisterschaft!
|