HOME aamenu ☰ MENU
Deventer,  13-02-20  auteur: René Renders

SOS-achttal kan niet nog een keer stunten

Tegen het sterke Meppel kon het achttal de punten niet in de Schalm houden. We waren compleet deze keer, met als gevolg dat we op de onderste borden behoorlijk outrated waren.

Dit was aan de partijen echter niet meteen af te zien, overal werd flink strijd geleverd en met een beetje meer geluk/doortastendheid had er meer in gezeten dan de 2,5-5,5 nederlaag.

Op het laatste bord was Bart als eerste klaar. Hij ging niet in op het Boedapester gambiet van Marco Spoelder en speelde zijn eigen spel. Wel had zwart op den duur meer ruimte en een lastig paard op d3.
Dit was (vermoedelijk) reden voor het kwaliteitsoffer van Bart, maar hij kwam zijn materiële achterstand niet meer te boven.
Chris leek mij wel goed uit de opening te komen tegen Fokke Jonkman, maar iedere keer dat ik daarna keek leek hij langzaam maar zeker weggedrukt te worden. Dat leverde wit dan ook langzaam maar zeker materiaal op, en het punt.

Max speelde op 1 een degelijke partij tegen Bas de Boer. Hij pakte in de opening een pion en probeerde die verantwoord vast te houden. In het vervolg greep hij er nog één en kwam uiteindelijk in een lastige stelling met drie pionnen voor een kwaliteit. Daarin nam hij remise, al stond hij misschien wel gewonnen.
Ook ondergetekende kwam uit de opening met een pion extra. Die was op zich heel gezond, maar tegenstander Menno van Koningsveld dwong me voor mijn gevoel continu te consolideren, zonder dat ik tot actief spel wist te komen. Omdat ook de tijd een woordje begon mee te spreken, nam ik het remiseaanbod dan ook wijselijk aan.
Helaas lukt het Martijn niet om de aansluitingstreffer te maken. Hij speelde tegen Gerhard Pauptit, die optimistisch een pion naar e5 speelde, tegen de stonewall opstelling van wit. Dit bleek dus ook te berusten op een rekenfoutje, die Martijn een kwaliteit opleverde. Een betere zwarte loper en een actief paard maakten het Martijn echter zo lastig, dat hij toch met een halfje genoegen moest nemen.

Jim won wel, en op het oog vrij hard. Tegenstander Rienk van den Berg offerde een dubieuze pion, die Jim natuurlijk sloeg. Naar verluidt zou Giri in die stelling de tweede aangeboden pion hebben gelaten voor wat hij was, maar Jim was gulzig.
Hij had het ook wel goed uitgerekend, wit moest alles of niets gaan spelen en offerde ook nog een stuk. Daarvoor kwam de zwarte koning wel wat op de tocht te staan, maar toen er in tijdnood nog een vol stuk af ging was het over.
Op dat moment hadden we nog kans op meer, maar dat kwam er helaas niet uit. Gerard speelde met zwart tegen Stefan Spekreijse en kwam op een gegeven moment zo goed te staan, dat hij zonder overleg met de teamleider (!) remise afsloeg. De afwikkeling naar het toreneindspel verliep helaas niet vlekkeloos, en de witte pionnen bleken daarin ineens een stuk sneller dan de zwarte. Gerards laatste poging om de tegenstander uit evenwicht te brengen, die nog bijna slaagde ook, bestond uit een remiseaanbod. Toen die daarvan hersteld was, was het echter snel gedaan.
Als laatste was Eric bezig. Die deed een hele tijd normale zetten, die door tegenstander Alwin Pauptit met even normale zetten werden beantwoordt. Hierbij hield Eric zonder moeite zijn witvoordeeltje, terwijl de tegenstander al na een zet of 16 in onbegrijpelijke tijdnood was gekomen, zeker gezien het ratingverschil. Uiteindelijk gaf dit toch de doorslag. Alwin bleek in de tijdnood een stuk handiger en Eric miste enkele opgelegde remisekansen, zodat ook hij het uiteindelijk niet redde.

Al met al een normaal ogende nederlaag tegen een tegenstander met op elk bord een ratingoverwicht, maar er had dus zomaar meer in kunnen zitten...