SOS 8-tal Pallas doet zichzelf tekort in Amersfoort...Geheel tegen mijn natuur in offerde ik een stuk. En dat terwijl ik er lang op had zitten rekenen, er niet helemaal uitkwam en in de belangrijkste varianten niet echt een overtuigende voortzetting zag. Maar de stelling vroeg erom! Onzin natuurlijk, maar ik speelde het toch. Compensatie was er slechts denkbeeldig, mijn tegenstander bleef koel, deed niet altijd de beste zetten maar dat bleek ook helemaal niet nodig.
Zo dat hebben we ook weer gehad, tijd voor de schakers die het wel deden voor Pallas. 4-4 was op voorhand geen slechte uitslag, aangezien Amersfoort gemiddeld zo'n 100 ratingpunten meer inbracht en op de meeste borden een duidelijk ratingoverwicht had. Gezien het verloop van een aantal partijen had er echter toch wel meer in gezeten. Bijvoorbeeld bij Martijn, die al snel een open f-lijn en een prachtig pionnencentrum op het bord kreeg, met zeer goede aanvalskansen. Tot mijn verbazing werd het ineens remise, maar hij moet naar mijn overtuiging wat gemist hebben. Ook Jim had een vol punt kunnen scoren. Hij speelde een strategisch goede partij, die een eindspel met betere stukken en extra pion opleverde. Een enkele onnauwkeurigheid en een tegenstander die op het juiste moment zijn kans greep, zorgden ervoor dat hij er toch niet doorheen kon komen. Een mooi resultaat werd geboekt door Bart, die met zwart een ratingverschil van 400 punten wist weg te poetsen. Tegen het dubbele fianchetto van zijn tegenstander bleef hij kalm, ontwikkelde klassiek en wist goede velden voor zijn stukken te vinden. Op een gegeven moment leek hij zelfs de overhand te krijgen, maar uiteindelijk was remise natuurlijk een prima resultaat. Ook Gerard maakte remise tegen een sterkere tegenstander. Nu had Gerard wit, maar zijn tegenstander trok agressief van leer. Met al zijn ervaring wist hij de dreigingen echter te beteugelen en af te wikkelen naar een gelijk pionneneindspel. Dit was nog spannend genoeg, maar ook hierin bleef hij goede zetten doen zodat zwart er niet doorkwam. Minder geluk had Eric, die op bord 6 met zwart tegen de hoogst gerate Amersfoorter mocht aantreden. Hier deed het verschil in speelsterkte zich wel voelen, al hield Eric nog lang stand. Een min of meer afgedwongen kwaliteitsoffer was echter meer dan zijn stelling kon hebben. Om goed af te sluiten: Chris en Max boekten goede, op het oog regelmatige overwinningen waar ik verder niet heel veel van mee heb gekregen. Al met al een redelijk evenwichtige wedstrijd tegen een op papier wat sterker team, waarin we dus wat kansjes hebben laten liggen op een nog beter resultaat. Met 3 punten uit 3 wedstrijden nemen we nu een goede plek in de middenmoot in. In 2020 mogen we al snel weer aan de bak, 9 januari thuis tegen het zeer sterke ASV 1.
|
