Pallas 1: "Ze waren beter dan wij vandaag"Dat scheelde niet veel. Op bord 8 zou een invaller spelen, maar Daan Haver bleek op het laatste moment toch te kunnen spelen en daarom speelde hij op bord 8 tegen Jim. Laten we daar maar beginnen. Al was hij niet als eerste klaar. Jim klaagde aan de bar al dat zijn tegenstander precies de partijen die hij zelf wilde volgen, vermeed. Ik vond wit ook wel prettig staan met wat meer ruimte en vrije ontwikkeling. Wit speelde het ook sterk en won materiaal waardoor Jim op moest geven. Jammer, maar ook wel een beetje pech dat je op bord 8 tegen dit team zo'n sterke tegenstander krijgt. Ik zal in dit verslag verder de voornamen van de tegenstanders gebruiken. Met drie keer de Roode en twee Havers wordt het wel wat ingewikkeld. Guy speelde tegen de oudste de Roode, Peter. Guy was niet tevreden over zijn opening en dat snapte ik wel. Ik liep er langs en zag dat zijn tegenstander een pion op d2 sloeg en dacht nog: "Oei, als dat al kan, gaat ie verliezen." Het kon dus gelukkig helemaal niet en Guy bracht op ons voorsprong. Goed zijn kans gepakt! Max speelde tegen GM Harmen Jonkman. Als teamleider houd je altijd rekening in je opstelling met een GM als tegenstander. Het was niet helemaal de bedoeling van Max, maar hij kwam dit keer zelf tegenover Harmen Jonkman te zitten. Dat ging helemaal niet zo verkeerd totdat Max een offer om de oren kreeg en het grootmeesterlijk werd uitgespeeld. Zelf speelde ik op 7 tegen Hans Kors. Op papier gelijkwaardig, in de partij ook. Hij speelde voor het eerst e5 in een lange partij op 1.e4. Ik kwam, misschien mede daardoor, iets beter uit een soort van geweigerd koningsgambiet, maar echt overtuigend was het niet wat ik deed. Ik kon geen actief plan meer bedenken toen ik een remiseaanbod kreeg en nam dat aan. Morris speelde op bord 4 tegen Bas Haver. Bas, die er gelukkig best wel anders uitziet als zijn tweelingbroer Daan, heeft zijn openingen goed op orde en kon de activiteit van de zwarte dame goed pareren. Morris had moeite om een goed plan te vinden en zat niet lekker in de partij. Morris overzag vooral dat met de dame op h4, wit gewoon f4 kon doen en de dame daarna geen ondersteuning van de andere stukken meer kreeg. In de lastige stelling die daaruit volgde was Bas ook wat handiger en won dus. Ondertussen was Sinterklaas ook in Velserbroek aangekomen. We waren er voor gewaarschuwd. Dat gebeurt blijkbaar ieder jaar als ze thuisspelen en de beste man komt dan in het cafe in onze speellocatie cadeautjes weggeven. De zwarte pieten waren zwart, de kinderen roetveeg. Het gaf wel wat herrie, maar dat viel best mee. Santpoort speelt dus in Velserbroek. In een (sport)zalencomplex ofzo. Met een cafe, een sportzaal, wat anders zaaltjes en als er geen Sinterklaas was, was het misschien best wel een leuke locatie. Ik zat naast Pim, die tegen Rob de Roode speelde. Rob is de slechtste de Roode, maar nog steeds een goede schaker. In ieder geval goed genoeg om een pion van Pim te winnen. Pim ging op zoek naar een truc en vond een hele mooie. Niet helemaal correct, maar wel winnend. Wouter nog bezig tegen Menno Schaefer, de zwakste Santpoorter, en Rene speelde ook nog. Ik vond Wouter de hele partij al overweldigend staan en ik was eigenlijk een beetje verbaasd dat hij niet in de aanval won, maar alleen maar een kwaliteit won. Tegen twee, later een, pion. Dat was nog helemaal niet zo makkelijk gewonnen. René was uiteindelijk tegen Martijn de Roode in een eindspel met ongelijke lopers en een toren terecht gekomen. Maar ook met een pion minder. Die pion was ook nog een gedekte vrijpion op c3, maar René verdedigde geweldig goed. Martijn kon het eigenlijk risicoloos uitmelken en deed dat ook heel erg goed. Nadat Wouter een pion terugwon, kwam zijn tweede toren volgens mij voor de tweede keer binnen over de a-lijn. Nadat Wouter daardoor een tweede pion won was het niet zo moeilijk meer. Met een 3,5-3,5 stand was dus alleen René nog bezig. Het eindspel bleek onmogelijk te verdedigen waardoor Martijn de Roode de winst voor Santpoort kon binnen halen.
|