Hardenberg uit, de laatste keer dat deze wedstrijd voor ons op het programma stond is een slechte herinnering voor de meeste van ons.
Toen verloren we in de uit de kluiten gewassen schuur de kampioenswedstrijd met 6-2. Nu, een kleine 5 jaar later was het de kans om dit debacle eens recht te zetten.
De opstelling was ten opzichte van de vorige wedstrijd tegen ENO op 1 plek gewijzigd, Guy in de ploeg voor Radboud. Aangezien Guy wat laat aan kwam zetten deed ik de loting voor bord 1 en lootte voor onszelf zwart wat voor mezelf op 3 gunstig was maar waar de bord 1 en 2 spelers(respectievelijk Guy en Morris) me wat chagrijnig over aankeken.
Al snel leek de wedstrijd goed te verlopen, Morris speelde iets tegen e4-e5 waar ik zelf niet zo veel van snap maar waar hij de vorige ronde ook CM Mark van Essen mee had opgerold.
Nu tegen Jan van der Veen offerde Morris een pion voor veel activiteit en Jan had veel tijd nodig om tegenspel te kunnen bieden.
Ondertussen pakte Arie van Wageningen de Tarrasch van René op bord 4 niet al te nauwkeurig aan waardoor er al snel een stelling op het bord kwam zonder dames maar wel met een verschrikkelijke Franse loper voor zwart. René kon dus eens 3 uur lang gaan proberen deze stelling uit elkaar te schudden.
Guy speelde het Hollands tegen de sterke Peter Mijnheer en had nog een gebalanceerde maar ingewikkelde stelling.
Mijn eigen partij tegen Richard Hendriks zal ik in dit verslag zelf niet veel over schrijven maar die is te vinden in de volgende link met uitgebreid commentaar:
Wie een (gratis) chess.com account heeft, kan de partij naspelen:
De eerste beslissing viel bij René. De stelling was inmiddels een stuk ingewikkelder geworden maar René vond een variant waar hij tenminste een pion zou winnen.
Arie speelde dit echter niet nauwkeurig waardoor de pion een stuk werd en het overige eindspel simpel gewonnen was. Morris had inmiddels de geofferde pion teruggewonnen en had hierbij ook nog eens een comfortabele stelling.
Jan zat inmiddels stevig in tijdnood en Morris kon door met de pionnen op de koningsvleugel druk te zetten plus actief stukkenspel de zwarte stelling compleet uit elkaar spelen. Jan gaf uiteindelijk op met nog 2 seconden op de klok en een dramatische stelling op het bord.
Niet kort daarna scoorde ik zelf het derde punt en was de teamoverwinning binnen.
Bij Guy ging het echter minder goed en ondanks dat hij ergens blijkbaar een klein plusje had gemist onderweg, moest hij een kwaliteit inleveren.
Guy bleef nog doorspelen in het eindspel maar Peter schoof dit zeer kalm en gedecideerd uit.
We hebben nu de derde ronde van de beker bereikt. De volgende tegenstander is ook nog niet bekend aangezien er nu weer geloot moet worden. Allebei de ronden waren overtuigende overwinningen en ik heb er dan ook vertrouwen in dat we de dit niveau ook tegen de nog sterkere teams wat kunnen bewerkstelligen.
