In Hardenberg werd het tegen de plaatselijke schaakvereniging uiteindelijk 2-2.
Koen Wansink verbleef in Berlijn, zodat Gorrit Smit een patij meespeelde.
De Hardenbergers hadden een tactische opstelling bedacht, zodat Bart Donders al vrij snel een punt aan bord 1 kon beschrijven. Gezien het ratingverschil was dat ook een plicht.
Herman Vrielink wist een plusremise te scoren. Na eerder het team de stuipen op het lijf te hebben gejaagd omdat hij zorgelijk mompelde "oh, dat was een misrekening", bleek er niet zoveel aan de hand.
Een betere stelling, maar waarschijnlijk onvoldoende voor de winst.
Gorrit Smit bracht het tweede halfje binnen, maar vraag niet hoe.
In de beginfase zag hij stukwinst over het hoofd (altijd zonde), daarna dat de tegenstander kon inslaan op h6.
Hij besloot daarop maar eens wakker te worden en na veel kunst- en vlieg-werk lukte het om niet te verliezen.
Harmke Luijting stond lange tijd gelijk, tot de tegenstander besloot een Paard te slaan in de veronderstelling dat de Koning deze niet terug kon slaan. Dat kon wel, maar helaas dacht Harmke hetzelfde als haar tegenstander.
Uiteindelijk leidde dit na een toch nog spannende slotfase tot verlies.
Van de 6 matches heeft het viertal er 2 gewonnen, twee verloren en 2 gelijk gespeeld.
Niet slecht toch..?
