En dat was volkomen terecht. Dat scheelt, dat maakt het verlies wat draaglijker, maar we hadden andere verwachtingen vooraf.
Niet dat we zomaar even dachten te winnen, maar we achtten ons zeker niet kansloos. Een 4-4 was immers genoeg.
Z.S.G. speelde in de sterkste opstelling van dit seizoen en was met name op de bovenste 3 en de onderste 2 borden favoriet.
Wij speelden in een opstelling waarin onze sterkste witspelers wit kregen.
Tot deze wedstrijd hebben zij samen nog maar een half puntje hebben laten liggen met wit.
Daarom Wouter op 2, Jim op 4, Johnny op 6 en Gerard op 8.
We speelden thuis in Zwolle. Zwolle organiseerde de gezamenlijke slotronde en alles was prima voor elkaar.
De stand werd live bijgehouden op een laptop met beamer. Er waren bitterballen, knakworsten en andere hapjes, prijzen voor het winnende team en 3 flessen WC-eend…
De WC-eend is een traditie van ZSG. Die gebruiken zij vaker als prijs en dit keer waren de drie flessen voor de teamleider van het kampioensteam, de topscoorder van de klasse en voor degene die als eerste zou winnen. Ik was daardoor nog in de race voor alle drie de flessen.
De fles voor de eerste winstpartij ging als eerste aan mijn neus voorbij.
Ook aan Tristan van der Schaaf, de tegenstander van Chris, al scheelde dat maar 1 partij. Chris kreeg de moderne aanpak van de Wolga tegen zich met een vroeg Pb5 en a4 waarna zwart moeite heeft om tegenspel te krijgen. Ik dacht eigenlijk dat Chris dat netjes opgelost had, maar toen ik nog een keer keek was er een kwaliteit verloren.
Het leek er op dat Chris nog op zoek was naar iets van een eeuwig schaak, maar dat zat er niet in en Chris moest vrij snel opgeven.
Foto: nog 7 spelers aan het bord
Ik was niet veel later aan de beurt. Ik speelde tegen Ferdinand Binnendijk. Voor de tweede keer in korte tijd, kreeg ik extern een zijvariantje van de Wolga tegen me waarin ik een stuk minder op de hoogte was van de theorie als mijn tegenstander.
Daar is nog wat huiswerk te doen. Mijn tiende zet bleek al de verliezende en daarna was er geen houden meer aan.
Daar ging de tweede fles WC-eend. Die ging trouwens sowieso naar Bas de Boer van Meppel, want hij stond met 5,5 uit 6 een half puntje voor op mij en won zijn partij en daarmee de WC-eend.
Foto: helaas nog een nederlaag
Mijn partij en die van Johnny en Eric zijn na te spelen op de website van Zwolle:
Martijn speelde op bord 1 tegen Andries Mellema. Martijn speelt altijd sterk tegen sterke tegenstanders en ook nu speelde hij degelijk en kwam geen moment in gevaar. Een degelijke remise was het resultaat.
Gerard zorgde voor een volgend lichtpuntje. Tegen Piet Bolhuis had hij de hele partij een licht initiatief, maar dat leek nergens tot winst te leidden. Het was juist op het moment dat ik dacht dat er geen winst meer in zou zitten dat Gerard winstkansen kreeg. Zijn tegenstander wikkelde verkeerd af naar een verloren pionneneindspel dat snel werd opgegeven. Dat zou de enige winstpartij van ons blijven.
Niet lang daarna ging het mis bij Eric. Tegen een slordige 300 ratingpunten meer van René in ‘t Veld speelde hij met zwart misschien iets teveel op de damevleugel. De pionnenstructuur op de koningsvleugel werd kapot gespeeld en de zwakke pionnen op e6 en g6 waren daarna moeilijk te verdedigen. De pion op g6 ging eraan en daarmee viel de koningsstelling uit elkaar. 1,5-3,5 was de stand inmiddels.
Op papier konden we nog winnen, maar Johnny stond wel heel erg beroerd. Tegen Miklós Hoffer kwam er een Morra-gambiet op het bord, maar de compensatie was ver te zoeken. Er kwam nog wel een loper op d6, maar die moest al een paar zetten later al weer afgeruild worden. Miklos kon op f2 inslaan en de witte koning stond wel erg onveilig. Johnny dacht nog even tegenkansen te krijgen met een vrijpion op c5, maar werd met de zware stukken mat gezet. En dat was WC-eend nr.3. Die ging heel toepasselijk nu naar Miklos als teamleider van het winnende team.
Jim speelde tegen Guido van Bennekom. Ik dacht dat Jim wel goed stond met een licht ruimteoverwicht, maar echt duidelijk leek het voordeel me nou ook weer niet. Jim kon er in ieder geval ook niet meer van maken dan een remise.
Wouter was het langste bezig. Ik dacht in de opening dat hij helemaal niet goed stond, maar tegenover een pion minder en een koning op f1 stond genoeg compensatie. Wouter won de pion terug en kwam eigenlijk erg goed te staan. Ergens heeft hij Boris de Jonge laten glippen. Het eindspel met ieder twee pionnen en vier stukken was dan wel heel ingewikkeld, maar met zo weinig pionnen was de remisemarge misschien ook wel erg groot en remise was dan ook het uiteindelijke resultaat.
