De opdracht van tevoren was simpel. Zoals ik in het verslag van de vorige ronde al schreef, om kans te blijven maken moest er gewonnen worden van koploper ASV 2.
Het uitvoeren van de opdracht zou alleen een stuk lastiger worden. ASV is op rating het sterkste team van de klasse en deze ronde viel ook nog eens hun op papier zwakste speler in bij ASV 1 waar ze zelf een invaller voor terugkregen die in ieder geval 150 ratingpunten meer had. Wij waren weer eens compleet en klaar voor deze topper.
De onderste twee borden waren het snelst klaar. Johnny kwam op bord 8 goed uit de opening tegen Johan Wolbers, die een kwartier te laat kwam. Opvallend is dat Johnny nu in 7 rondes 3x heeft meegemaakt dat de tegenstander een kwartier of meer te laat aan het bord verscheen. Ook opvallend is dat in alle drie die partijen Johnny wonderbaarlijk genoeg een zet of 7 later vaak al weer minder tijd had dan de tegenstander. Nu had dit overigens geen gevolgen. Er werd snel veel geruild en Johnny vroeg aan mij of remise gemaakt mocht worden. Vanwege de stand op de andere borden zei ik dat ik hier zelfs wel voorstander van zou zijn. Johnny forceerde vervolgens meteen het halfje tot mijn vreugde.
Op 7 bij Radboud verliep het minder voorspoedig. De Arnhemse teamleider Richard van der Wel kwam heel goed uit de opening na een foutje van Radboud waardoor hij een pion + een open koning van Radboud kreeg. Radboud verdedigde taai en lastig door op tegenkansen te spelen maar de koning was te kwetsbaar. Radboud verloor eerst een kwaliteit, dit werd een toren waarmee de partij ook verloren was.
Pim was vervolgens de eerste speler van ons team die een punt kon bijschrijven. Hij speelde op bord 6 tegen invaller Theo Jurrius die Pim in de opening veraste. Pim nam op zet 3 een klein half uur om de weerlegging van het dubieuze gambiet van zijn tegenstander te vinden. De exacte weerlegging kon hij zich niet meer voor de geest halen maar het thematische plan wel wat in deze partij genoeg was. Pim won een pion en kon uiteindelijk zijn dame geven voor een toren en twee stukken. De stukken van Pim zouden ook nog eens extreem actief worden waardoor zijn tegenstander het wel best vond. Hierdoor was de stand 1,5-1,5 en op de overige borden begon het er steeds beter uit te zien.
Rene kwam tot dezelfde conclusie als ik en vroeg of hij remise mocht maken. De hele partij leek aardig in balans maar Rene had ergens wel iets over het hoofd gezien waardoor hij in plaats van een voordeeltje, een gelijke stelling had. Omdat ik vertrouwen had in de andere borden liet ik het aan Rene zelf over die besloot remise overeen te komen. 2-2
Jim scoort vrij matig dit jaar voor Pallas 1, maar speelt helemaal niet zo slecht. Veel partijen vielen net de verkeerde kant op of werden door een enkele stommiteit verloren. Ik had dus vooral het idee dat Jim van zichzelf verloor in plaats van door goed spel van de tegenstander. Hierdoor besloot ik Jim op 4 te zetten waar hij de rondes daarvoor juist wat lager zat om vertrouwen op te doen tegen op papier wat mindere spelers. Hij kwam goed uit de opening tegen CM Sjoerd van Roosmalen en leek in het vroege middenspel totaal in control. Jim pakte op een gegeven moment een pion op h7 met zijn loper. Of dit helemaal correct was weet ik niet en lang was de vraag of de loper eruit zou komen. Dit lukte uiteindelijk maar het eindspel met een pion meer was niet meer te winnen voor een van beide partijen. 2,5-2,5 en nog drie partijen te gaan.
Guy wist vervolgens in een knappe partij op bord 2 van de hoogst gerate Arnhemmer Frank Schleipfenbauer te winnen. Guy was op een gegeven moment niet helemaal tevreden over zijn stelling maar naar mijn mening was er niet zo veel aan de hand en was Guy gewoon even iets geïrriteerd omdat hij het gevoel had dat hij het in die fase van de partij nauwkeuriger kon doen. Guy wist echter een gevaarlijke aanval te lanceren met een mooi schijnoffer van de dame. Frank kon alle complicaties in de stelling niet meer overzien in liet zich uiteindelijk mat zetten na de fraaie aanval van Guy. 3,5-2,5 en toen moesten Morris en ikzelf het beslissende punt op het bord gaan zetten.
Lang leek dit geen enkel probleem want Morris kwam in de opening soepel een pion voor tegen het gevaarlijke talent Mick van Randtwijk. Mick lanceerde een iets overmoedige aanval waardoor Morris zijn dame kon geven voor twee torens en er een in principe gewonnen stelling op het bord stond. In de tijdnood pakte Morris dit niet helemaal handig aan en kon Mick met zijn dame een paar pionnen ophalen. Mick gaf zijn dame terug voor de twee torens en hield een eindspel over met een paard+4 pionnen tegen een loper+3 pionnen. Ingewikkeld om te winnen maar Mick speelde het keurig uit en ik heb ook het gevoel dat Morris in het eindspel niet een kans heeft laten lopen om er toch nog een halfje uit te halen. Een halfje bij Morris was voor mij heel prettig geweest want ik zou ieder moment in de stelling eeuwig schaak kunnen geven op dat moment waardoor de matchpunten binnen zouden zijn. In plaats daarvan moest ik een dameeindspel met een pion meer zien te winnen. Dit eindspel kwam op het bord nadat mijn tegenstander in de opening vooral ruimte pakte maar niet echt aanvalsdoelen had naar mijn mening. De b-lijn kwam open die ik kon veroveren om zo uiteindelijk in zijn stelling te komen. Nadat de torens geruild waren zou het eindspel in ieder geval een stuk beter voor zwart moeten zijn. Mijn tegenstander Jan van de Linden wist handig gebruik te maken van het feit dat ik niet voldoende had aan remise waardoor ik continu op zijn eeuwig schaak dreigingen moest reageren. Hierdoor liet ik het eindspel in eerste instantie weer naar de remisemarge verzanden. Jan maakte rond zet 40 uiteindelijk een foutje waardoor ik een tempo kreeg en zo beslissend voordeel kon behalen. Er moest nog even handig met de dame gemanoeuvreerd worden, maar de pion liep uiteindelijk vrij makkelijk door naar de overkant en ik 2 dames tegen 1 had. Jan vond het nadat ik het laatste eeuwig schaak trucje eruit haalde wel best waardoor ik het beslissende punt kon scoren en we de wedstrijd 4,5-3,5 wonnen.
We staan nu dus bovenaan met nog twee rondes te gaan. Eerst uit naar Arnhem voor een wedstrijd tegen ASA 2 die voor hun laatste kans spelen. Als we deze wedstrijd weten te winnen spelen we nog thuis tegen Lonneker dat helaas ook nog niet uit de gevarenzone is waardoor zij ook gemotiveerd de laatste wedstrijd in zullen gaan. Kampioen zijn we dus nog lang niet maar ik denk dat we in jaren niet zo dichtbij zijn geweest.
