Dankzij de invalidenpas van Gerard, maar dat klinkt wel heel erg dramatisch en daarover later meer.
Een verslag schrijven, als je weet dat je kampioen kunt worden, maar de uitslag van de andere wedstrijd nog niet kent. Dat is lastig.
Nu het verslag geplaatst is weten jullie misschien al wel of we kampioen zijn geworden.
Uit naar Epe. Bij aankomst de eerste verrassing.
Alle parkeerplaatsen waren voor minder validen en op de vraag van Johnny of Gerard zijn kaart mee had, kwam een volmondig: “Maar ja, natuurlijk!”. Dat scheelde wat gezoek naar een plek en we stonden lekker dichtbij. We konden kwart voor 8 beginnen.
Op papier waren we de sterkste, maar op de topborden leken we het zwaar te krijgen. Het papieren ratingoverwicht leek in de praktijk ook tot goede stellingen te leiden. Wouter kreeg het na een rustige opening tegen Luuk Ruijter best wel lastig en kwam niet goed te staan. Jim aan bord 2 leek tegen Sander Wissink eerst overtuigend in de opening op voordeel te spelen, maar een verrassend g4 leek sterk voor wit.
Johnny op 3 tegen Dries Elskamp was verwacht. Johnny’s voorbereiding kwam niet helemaal uit, maar Johnny kwam wel actief te staan. Ik speelde zelf op 4 tegen invaller Harry Logtenberg. Ik was na een uur spelen op weg naar de eerste overwinning. Ik kreeg alle ruimte om actief te worden en wit gaf al na 10 zetten zijn e-pion op e4 om maar een beetje spel te krijgen.
Chris kwam sterk uit de opening tegen Bartelo Oegema. In een stelling die hem wel lag, daar had ik wel vertrouwen in. Martijn stond met zwart best wel actief tegen Rein Schuring, Gerard stond een beetje op zijn Eeuwes goed en Eric had niets te lagen met zwart tegen Berry Wee.
Gerard was als eerste klaar. In een slechte stelling komen de blunders een stuk sneller en hier kostte dat een stuk voor Dirk Maarel die vrijwel direct op gaf. Ik was de volgende die won. Ik won een pion, een stuk en toen nog één.
Martijn vroeg of hij remise mocht aanbieden. Ik vond de stand op de andere borden nog niet zo duidelijk, dus ik vroeg hem te wachten. Zijn tegenstander had dat toch niet aan mogen nemen, maar had dat misschien wel gedaan. Vlak daarna ging het mis. Dat is altijd zuur. De onveilige koningsstelling kostte een toren en de partij.
Jim verloor ook. In een partij die op en neer leek te gaan bleek Sander Wissink uiteindelijk de handigste.
Een 2-2 tussenstand gaf niet iedereen evenveel vertrouwen, maar ik dacht dat het wel goed zou komen. Johnny kwam vlak na de opening een pion op g7 voor en daarvoor had zwart niet genoeg compensatie. Een tweede pion volgde en nadat Johnny op weg was naar dame nr 2, gaf zijn tegenstander op. 2-3 voor ons!
Eric kwam al eens vragen of remise genoeg was. Toen nog niet, maar nadat ik Eric inseinde dat het genoeg was, zocht hij het goede moment op. Met weinig tijd, een pion meer en in een stelling waar wit toch wel even op moest letten bood Eric de remise aan.
Chris was ondertussen bezig zijn verspeelde voordeel weer terug te winnen. Dat zag er goed uit en ik dacht al snel dat Chris wel zou winnen. Chris won nog dankzij zijn verste vrijpion voordat Eric remise maakte, waardoor Eric matchwinner werd.
Alleen Wouter was nog bezig. De witte stukken bleken in het eindspel verrassend goed samen te werken en Luuk kreeg het moeilijk. Te moeilijk en Wouter won en met 5,5-2,5 hebben we weer een mooie overwinning te pakken. En 4 uit 4 punten uit de invalidenauto…
Nog 1 ronde. Ondertussen weet ik dat Zwolle gewonnen heeft en het er om gaat in de laatste ronde. Een mooi slot van deze competitie!
