DSG Pallas 1 wint opnieuwPallas 1 heeft, enigszins verrassend toch wel, ook zijn tweede wedstrijd in winst omgezet. Uit tegen SV Dr. Max Euwe 3, een van de op papier sterkere teams in 3B, werd met duidelijke cijfers gewonnen: 2,5-5,5. En dat nog wel met twee invallers, omdat Jop en Jan Willem andere verplichtingen hadden. Zij werden vervangen door twee zeer ervaren Palladianen, namelijk Chris Rindertsma en Gerard Burgers, die gebroederlijk, of zo u wilt, ge(groot)vaderlijk mochten optrekken aan de borden 7 en 8 tegen het Duitse koppel van Max Euwe 3, Frank Grube en Kirsten Solberg. Daarover later meer. De wedstrijd werd gespeeld in het clubhuis van Max Euwe, waar tegelijkertijd nog 4 wedstrijden werden afgewerkt waarbij o.a. de arme Zyon Kollen werd verpletterd door Jan Timman. Vanwege de drukte werd onze wedstrijd en die tussen Max Euwe 2 en Assen echter gespeeld in een ander lokaal, wat nog het meest deed denken aan een kinderdagverblijf. Het meest opmerkelijke moment van de dag werd dan ook veroorzaakt door een zeer jonge toeschouwer, die door de openstaande buitendeur (het was erg warm binnen) naar binnen kwam gluren en hardop vroeg: ‘Wat zijn jullie aan het doen?’ Een zeer logische vraag, waarop het antwoord: ‘spelen met houtjes’ het meest voor de hand liggend zou zijn. De volgende vraag was echter: ‘Mag ik meedoen?’ Hierop werd het toch echt tijd om in te grijpen, wat gelukkig ook met zachte grootvaderlijke hand door Chris werd opgepakt. Dat hij hierbij lijf en leden riskeerde werd voor lief genomen, zeker gezien de stelling die hij toen al op bord had weten te krijgen. Zoals bekend houdt Chris er niet van om om de hete brij heen te draaien en trok met wit onbeschroomd ten aanval. Zijn tegenstander verdedigde wat passief, Chris joeg zijn koningsvleugelpionnen naar voren. Eén daarvan bleek zwaar vergiftigd, na aanname kwam een aantal dodelijke penningen in de stelling waardoor het pleit na 22 zetten beslecht was. Niet lang daarna bracht Gerard de stand op 2-0. Hij had zich voorbereid op een loperspel en dit was in zekere zin ook wat op het bord kwam, zij het wel een zeer prettige variant waarbij hij een loper had die zijn tegenstandster moest missen. Omdat daar geen enkele compensatie tegenover stond, was het daar ook vlot afgelopen. Dit soort invallers wil ik iedere wedstrijd wel hebben! Ook de vaste spelers lieten zich echter niet onbetuigd. Op bord 4 speelde Max met zwart tegen Thomas van Veelen, bijna 200 ratingpunten meer. Max speelde het solide en leek geen enkel moment in gevaar te komen. Daarop veroorloofde wit zich een pionoffer om met zijn toren de zevende rij binnen te dringen. Max had echter goed gezien dat die toren daar helemaal niets te zoeken had en kon met hulp van zijn pluspion ander materiaal voordeel afdwingen. Dit resulteerde in kwaliteitswinst waarna geforceerd alle andere stukken van het bord verdwenen. Voor Max alle verdwaalde witte pionnen kon oppeuzelen geloofde zijn tegenstander het wel. Een mooie winstpartij! En 3-0 voor, gezien de overige stellingen kon het al bijna niet meer mis. Al helemaal niet meer toen Guy zich in zijn partij teruggeknokt had nadat hij tegenstander Maarten Vinke wel erg veel vrijheid gunde zijn witte stelling binnen te dringen. Objectief stond Guy verloren, maar zijn tegenstander koos niet de meest efficiënte weg waardoor het verschil slechts één pion in plaats van twee bedroeg, waarvan er bovendien nog één geïsoleerd stond. Guy vocht voor wat hij waard was en wist zelfs nog met een truukje een pion terug te winnen waarna hij zelfs wat beter leek te staan. Er waren echter weinig lichte stukken meer over, waaronder lopers van ongelijke kleur zodat remise een logisch resultaat was. Zelf mocht ik op bord 3 aantreden tegen een jongedame met dezelfde voornaam als mijn vrouw. Alle reden om hard van leer te trekken zou je zeggen ;). Dat was in elk geval het plan, maar toen de kans zich voordeed kwam een angsthazerige teruguitzet die tot weinig voordeel leek te leiden. Nog wel wat om mee te werken en klieren, en dat deed ik dan ook. Mijn tegenstandster toonde zich achteraf niet heel erg onder de indruk, en waarschijnlijk terecht. Toch laat het zich dan moeilijk verklaren waarom ze zomaar haar toren liet vangen in het spervuur van mijn lopers met als gevolg kwaliteitswinst en een zooitje pionnen. Gelukkig was er niet veel techniek meer voor nodig om dat snel tot een goed einde te brengen en de matchpunten te laten bijschrijven. Niet lang daarna moest Johnny het hoofd buigen, wat zonde was omdat hij lange tijd een goede partij speelde tegen Sjoerd van Willigen. Het spel leek aardig in evenwicht toen wit een centrale opstoot plaatste die er m.i. wat dubieus uitzag maar wel het bord in brand zette. Johnny leek zich redelijk door de complicaties heen te spelen, maar gebruikte wel erg veel tijd en koos op een gegeven moment voor een verkeerde afruil met als gevolg dat de damevleugelpionnen van wit niet meer te stoppen waren. Tijdens het diner had Gerard nog een aantal goede tips van een routinier waar Johnny in de toekomst wellicht zijn voordeel mee zal kunnen doen. Op de borden 1 en 2 werd intussen nog geploeterd, in meer of mindere mate. Morris speelde met zwart tegen Ton Ellenbroek en kwam geen moment in gevaar. Gezien de stand in de wedstrijd bood hij al eens remise aan, maar dit werd afgeslagen en dat is iets wat je tegen Morris niet te vaak moet doen. Hij ging er nog eens voor zitten en wist een eindspel op het bord te krijgen met een mooie gedekte vrijpion en een goed paard tegen een wat minder goede loper. Niet lang daarna werd dit alleen een goed paard omdat wit zijn loper wegblunderde en maakte Morris het met een paar krachtzetten af. Hierdoor kreeg de overwinning een mooie omlijsting, die nog mooier had kunnen zijn als Jim zijn partij met wit tegen Jasper de Jong in evenwicht had weten te houden. Er was aanvankelijk geen vuiltje aan de lucht voor Jim, al bleven de gehoopte aanvalskansen volgens mij uit. Hij had wel wat stukken dreigend in de buurt van de zwarte koning verzameld, maar volgens mijn amateursoog was het toch te weinig om zwart serieus in de problemen te kunnen brengen. Er werd dan ook afgewikkeld naar een eindspel waarin wit verkrampt stond, maar zwart ook niet makkelijk verder kon komen. Toen dit toch lukte, leek Jim het pad naar remise in te slaan, maar koos op het laatst de verkeerde afslag waardoor hij in plaats van in een vesting, in een verloren pionneneindspel terecht kwam. Eindstand dus 2,5-5,5, een goede overwinning tegen een tegenstander met gemiddeld 70 ratingpunten meer. We staan nu gedeeld bovenaan, samen met Almere en WSG, twee andere teams die op voorhand niet direct in de top te verwachten waren, terwijl de op papier sterkere teams zoals Hardenberg, Max Euwe 3 en Staunton alle al minstens een nederlaag aan de broek hebben. Het is natuurlijk nog te vroeg om voorspellingen te doen, maar verrassingen zijn er al genoeg! Volgende wedstrijd is op 22 november thuis tegen De Toren 2 uit Arnhem, komt dat zien!
|