Dinsdag 13 November speelden wij tegen het dappere PSV/DoDo in de Hoofdklasse B van de SOS Competitie. Verschillende spelers van ons hebben daar in diverse teams al eens eerder gespeeld en flink op ons donder gekregen. Dit keer zou dat anders moeten.
Met een gemiddelde rating van bijna 200 punten meer gingen we voor een dik resultaat.
Onder toezicht van serene spreuken werd de match gestart:
Omdat Jim verhinderd was, speelde Max van de Pavoordt op bord 2. Dat is natuurlijk niet echt een verzwakking en volgens mij speelde PSV/DoDo ook in hun vaste en sterkste opstelling.
We begonnen goed. Johnny speelde tegen Wibo Uijlenbroek die wat later kwam omdat er nog iemand flink pijn gedaan moest worden. Deze tandarts deed weinig aan de gaten in zijn eigen stelling waardoor Johnny vrij gemakkelijk een goede stelling kreeg.
Ik begon zelf ook goed. Mijn tegenstander Erik van Capellen was veel te optimistisch over zijn eigen stelling en trok onverantwoord ten aanval. Dat was eenvoudig te verdedigen en leverde al snel een stuk op.
Wouter kwam ook goed uit de opening tegen Olger van Donk. Een betere pionnenstructuur en een beter paard tegen een slechtere loper leek mij lastig te verdedigen door zwart.
Max kwam ook met een klein plusje uit de opening. Chris had ruimte op de koningsvleugel en zijn tegenstander Erik van Breukelen had wat initiatief op de damevleugel, maar dat leek niet gevaarlijk. Martijn Hage had er zin in tegen Peter Teune en leek al snel een kwaliteit te winnen op f2. Eric Goedhart speelde tegen Lotte van der Wouden en had wat ruimtevoordeel op beide vleugels. Gerard kwam vragen of hij remise mocht maken. Gezien de stand op de andere borden vond ik dat wel goed, maar ik waarschuwde Gerard wel dat hij misschien dan wel de enige zou zijn die niet zou winnen.
Zover zou het niet komen, maar Gerard speelde door. Ik kon zelf het eerste punt bijschrijven. Nadat ik een stuk won bleef ik goed staan en een volgende truc leverde weer een stuk op of letterlijk het halve bord. Dat was genoeg voor de winst. Johnny was net na mij klaar. Zijn tegenstander gaf best wel vroeg op. Hij vond dat hij positioneel overspeeld was en dat was voor Johnny een mooi compliment omdat hij normaal gesproken niet zo positioneel doet.
Gerard besloot naar eigen zeggen dat het eigenlijk veel eenvoudiger was om gewoon te winnen. Een verre vrijpion in een pionneneindspel helpt daar wel bij en op ervaring werd het volgende punt binnengehaald. Bij Chris daarentegen ging het ineens helemaal mis. Ik vond dat hij erg goed stond met nog steeds veel ruimte op de koningsvleugel en hij stond klaar om de zwarte stukken op de damevleugel terug te dwingen. Waar het precies gebeurde zag ik niet, maar Chris blunderde een stuk en daarmee de partij.
Martijn haalde het eerste matchpunt binnen. De kwaliteit op f2 werd na een zet of 8 eindelijk genomen en wel op zo'n moment dat het resterende eindspel kansloos was voor Peter Teune.
Met Max, Wouter en Eric nog bezig was het vooral de vraag met hoeveel we zouden gaan winnen. Max won materiaal, maar leek het zichzelf nog lastig te maken. Zo lastig dat zijn tegenstander dacht dat hij geforceerd remise kon maken, maar dat was helemaal niet zo. De stelling was echter niet meer zo makkelijk gewonnen nadat Max materiaal had terug geofferd. Het eindspel werd echter wel weer gedecideerd en nauwkeurig tot winst uitgespeeld. Bij Wouter liep het niet zo lekker als gedacht. Hij had zijn voordeel uitgebreid en een pion gewonnen, maar wat aarzelingen in het eindspel met heel weinig tijd gaven Olger goede rommelkansen die genoeg waren voor de remise.
Eric was alweer als laatste bezig. Dit keer ging het niet zo goed. Hij begon een beetje te klungelen in het eindspel en liet zich wat pionnetjes afsnoepen waardoor die van Lotte snel doorliepen en veel te gevaarlijk werden. Ze speelde het sterk uit.
Zo werd het 5,5-2,5 en zijn we ietwat verrassend de koploper van de Hoofdklasse B. Volgende wedstrijd is thuis tegen Meppel. Dat zal een zware dobber worden, maar Meppel heeft toch nog maar 1 matchpuntje. Het kan vreemd lopen...
