De titel liegt er niet om. Pallas heeft de IJsselderby opnieuw weten te winnen van het sterkte Zwolse team ZSG.
Deze overwinning kwam tot stand op een dag dat we voor het eerst in jaren weer eens met twee zaterdag teams speelden. In de nieuwe 5de klasse moest daar HSC Stork bestreden worden. Een opgave die helaas te groot bleek maar een 3.5-4,5 nederlaag met mooie overwinningen voor Harm en Max Merza is geen slecht resultaat.
Zo’n volle zaal op zaterdag geeft ook een bepaalde gezelligheid tijdens het schaken en analyseren later. De gezelligheid is ook wat we ons vooral herinneren van de uitwedstrijd van vorig jaar tegen ZSG naast de schitterende overwinning van Gorrit toen. Dat is overigens ook niet zo vreemd, na een stevige overwinning met 6-2 kwam een groep Surinaamse dames binnen die voor de gemeenschap ging koken.
Naast deze voedzame maaltijd ging de bierprijs door de dames achter de bar toen ook nog eens een euro omlaag. De trouwe lezer begrijpt dat wij het er toen goed van genomen hebben en we ons in de auto van Gorrit op de weg terug misschien nog wat minder goed hebben gedragen dan in de tijd dat ik daar als D-speler in zat.
De sfeer in de Schalm was dan ook gemoedelijker dan de afbeelding suggereert:
Nu terug naar de wedstrijd.
In het lekkere weer schaken tegen een team dat je het jaar daarvoor stevig klop hebt gegeven maar echt niet veel minder is dan jijzelf. Zij dus tot het bot gemotiveerd en wij flink op onze hoede.
Gelukkig voor ons is Eric Goedhart terug uit het zonnige zuiden en konden wij aan de hand van zijn voorbereiding de tegenstander met vertrouwen bestrijden. Een late tegenvaller was dat Jim helaas vrijdag nog moest afzeggen, een meevaller was wel dat we met Martijn een meer dan adequate vervanger konden regelen.
Radboud schoof daarmee door naar het 3e bord.
Nadat we zowel de bekerwedstrijd 2 jaar geleden als vorig jaar flink wat minder ratingpunten op de teller hadden staan dan ZSG, waren we dit jaar in het voordeel.
Dit is overigens een beweging die van beide kanten komt. Naast dat wij wat sterker zijn geworden heeft ZSG ook moeten inleveren. Sinds de wedstrijd van vorig jaar zijn Bram de Vries en Christian Wijnia uit het team verdwenen. 2 solide spelers voor de 3de klasse die hun punten ieder jaar wel scoorden.
Dit is onder andere opgevangen met de talentvolle Tristan van der Schaaf. Voor deze wedstrijd kon hun teamleider Miklos Hoffer niet spelen en was ook nog eens bekend dat Ferdinand Binnendijk, een van de kopmannen, ook nog eens een half uur later zou komen vanwege een repetitie. Hierdoor werd Ferdinand dan ook een paar borden omlaag geplaatst en kwam hij tegenover Johnny te zitten, 2 spelers die in hun jonge jaren wel vaker tegen elkaar hebben gespeeld.
Een ander opvallend gegeven is dat Boris en ik nu voor het derde jaar op rij tegen elkaar spelen. De eerste won hij, de tweede werd moeizaam remise, de hoogste tijd om de stand gelijk te trekken! Deze keer waren de kleuren wel omgedraaid dus dit was de kans om dat dan ook te doen.
In de eerste uren gebeurde er vrij weinig in de wedstrijd. Ikzelf kreeg mijn voorbereiding op het bord, het hielp wel dat 4 man bij ZSG dezelfde variant speelt tegen het Frans, als je daar dan eens even voor gaat zitten is de kans nogal groot dat je comfortabel staat na 10 a 15 zetten wat ook het geval was.
Op bord 2 speelde Morris tegen de Caro-Kann van Ronald Keijzer. Beide spelers toonden hier niet al te veel ambitie en al snel leek het beste er wel van af. Radboud kreeg op 3 een stelling waarin hij meer dan bekend is en met zwart tegen een speler met 100 punten meer is dat altijd lekker.
René is zo’n schaker waar je je als teamleider nooit druk om maakt. Doet geen onverantwoorde dingen in de opening, gaat eens rustig een mooie stelling opbouwen om dan vervolgens wat verstandige zetjes te spelen en scoort ook altijd goed. Dit was weer eens het geval.
Op 5 kreeg Guy de afruilvariant van het Slavisch op het bord, mits nauwkeurig gespeeld door wit in de eerste 10 zetten een bijna nog groter remisewapen dan het afruilfrans. Guy kon er echter een soort Grünfeld structuur van maken waardoor er nog muziek in de stelling zat.
Johnny kreeg een Leeuw tegen zich, deze partij geef ik overigens verder amper commentaar op aangezien er in het gastenboek van ZSG een schitterende en zeer leerzame analyse staat van zijn tegenstander van de partij.
Een aanrader voor iedereen om eens inzicht te krijgen in de gedachtegang van de sterke clubschaker met een paar praktische leerzame oefeningen erin. Dank daarvoor Ferdinand!
Invaller Martijn speelde met zwart een soort Hollands tegen jeugdspeler Tristan van der Schaaf. Mijn ervaring uit mijn jaren als jeugdspeler is dat de mannen uit Holten(Martijn en Jim) erg goed weten hoe ze de jonge garde moeten bestrijden. Dat uitgerekend Martijn tegen hem moest aantreden was voor mij een flinke meevaller.
Als laatste hebben we nog Pim, die speelt altijd partijen waar ik in de opening liever niet naar kijk. In de regel gaat er iets naar a3 en geeft hij zijn witvoordeel weg voor een ongeveer gelijke maar onduidelijke stelling. Nu probeerde hij het vleugelgambiet tegen het Frans van stal te halen, zijn tegenstander was helaas voor hem niet van plan om daarin mee te gaan.
Ik dacht dat hij door deze manoeuvre van zwart over kon gaan op een heel goede doorschuifvariant voor wit maar Pim speelt natuurlijk met een rede een b-systeem en besloot zijn gebruikelijke plan uit te voeren.
Na deze inleidende beschietingen had ik het idee dat ondanks dat niemand echt minder stond er ook nog nergens groot voordeel was behaald.
Het eerste resultaat kwam binnen op bord 3. Kort daarvoor had Guy gevraagd of hij het remise aanbod van zijn tegenstander aan mocht nemen, vanwege het ratingoverwicht op dat bord en de open wedstrijd die het toen nog was besloot ik hem door te laten spelen. De stelling kan misschien wel gelijk zijn maar ik heb liever dat het resultaat daar nog open blijft staan zodat Guy als het nodig is nog wat kan forceren tegen een mindere speler.
3 minuten later vroeg Radboud aan mij of hij remise mocht maken. Dit was een resultaat waar Radboud de hele partij met zwart op aan te sturen was. Hier was mijn advies dat het wel mocht. Met zwart op bord 3 tegen iemand met 100 punten meer is dat namelijk gewoon een goed resultaat. Omdat Radboud het spel van Bart van Gelder ook compleet geneutraliseerd had en in het eindspel er vrij weinig meer te behalen viel werd dit geaccepteerd. Een echte wedstrijd als teamspeler van de normaal gesproken toch frivole Radboud, complimenten!
Vervolgens werd ook bij Morris de vrede getekend, na de remise van Radboud en een blik naar rechts met een gelijk eindspel besloot Morris dat remise wel eens een goed resultaat zou kunnen zijn. Tegenstander Ronald Keijzer maakte waarschijnlijk dezelfde afweging als Radboud en met zwart tegen onze hoogst gerate speler een halfje pakken kon geen slecht resultaat zijn toch? Die blik naar rechts van Morris was alleen een dubbelzijdige, hij kon zowel ondergetekende aankijken om te vragen of remise prima was maar ook een blik op mijn bord werpen. Morris kennende zal dat laatste wel de doorslag hebben gegeven.
Op dat moment speelde ik namelijk de winnende zet. De hele partij stond ik al wat comfortabeler door mijn actieve stukken, mijn tegenstander probeerde tegenspel te creëren door op mijn isolani op de d-lijn te drukken. Hierdoor kwam zijn dame echter wat los te staan. Met een handige torenzet kon ik Boris dwingen om de d-pion te pakken. Die was echter vergiftigd en door middel van een aftrekaanval kon ik een kwaliteit+ een stelling tegen een pion winnen. Nadat de pion al snel teruggewonnen werd, kon ik de kwaliteit teruggeven voor een simpel gewonnen toreneindspel en de voorsprong was binnen.
Nu aan de rest de taak om de overwinning voor het team binnen te halen.
De eerste die scoorde was vervolgens Pim, naar mijn idee kwam zijn tegenstander eigenlijk steeds beter te staan. Pim had echter een mooie truc in de stelling geweven, hij kon de tegenstander een dame geven voor twee torens waarbij het leek dat de tegenstander nog 2 pionnen erbij kon winnen. Een goede ruil zou je toch denken? Nee, want Pim had gezien dat hij de pionnen kon houden, toen dit duidelijk was werden de torens steeds sterker en kwamen ze binnen op de 7de rij. Pim vergat nog een fraai geforceerd mat in te geven waarbij de zwarte koning op h3 door de zet hxg5# mat zou gaan. Gelukkig zag Pim het patroon wat voor die mat nodig was met een loper op f3 wel en was de stelling nog simpel gewonnen.
3-1 en bij Martijn werd in de tijdnoodfase door een zetherhaling de remise ook snel getekend. De hele partij kwam hij er net niet helemaal lekker uit, op het moment dat dit eindelijk mogelijk zou zijn gingen beide spelers een zetherhaling in. Naar mijn oordeel was afwijken voor een van beide partijen ook onverantwoord en werd de gevaarlijke jeugdspeler zo keurig in bedwang gehouden.
En toen waren er nog drie spelers bezig van ons om een laatste punt binnen te slepen.
Bij René ging de partij inmiddels op en neer en hebben beide spelers ergens wel beter en minder gestaan. Toen ik daar in kwam stond er een ingewikkeld eindspel op het bord met allebei een loperpaar en twee verbonden vrijpionnen. René had een pion meer maar de pionnen van de tegenstander waren verder opgerukt. Erg ingewikkeld dus.
Bij Guy leek de stelling nog steeds in balans en het eindspel van Johnny leek mij ook gelijk(of dat ook zo was staat in de analyse van Ferdinand).
Na een kort inspirerend overleg met Radboud en Jim besloot ik Guy en Johnny na de 40ste zet bij me te halen om te zeggen dat ze als paar remise mochten maken.
Op het moment dat ik dat wou doen vond René echter een winnend plan in het eindspel waarbij de a pion altijd naar de overkant zou lopen waarmee de winst als team binnen was. Alsnog riep ik ze bij me om te zeggen dat ze nu lekker voor hun eigen resultaat mochten gaan schaken.
Dit advies namen ze ten harte. Guy gaf wel meteen daarna iets ongelukkig een kwaliteit weg maar onbewust was dit een briljant offer aangezien een paar zetten later het loperpaar van Guy de toren en het paard van de tegenstander domineerden en de 5,5-1,5 snel op het scorebord stond.
Ondanks dat er in het eindspel van Johnny nog van alles gebeurde(nogmaals, bekijk allemaal die analyse!) werd hier ook de vrede getekend.
Weer 6-2 gewonnen van de heren uit Zwolle en de IJsselderby opnieuw in ons voordeel beslist.
Door deze overwinning staan we gedeeld eerste met Almelo, ASV 2 en Max Euwe 2. De van tevoren verwachte teams zijn goed aan het seizoen begonnen. De volgende ronde is uit in Winterswijk. Deze keer spelen we daar tegen het tweede na jaren tegen hun eerste gespeeld te hebben. Ze zijn op dit moment hekkensluiter met pas 2,5 bordpunt dus zij zullen gemotiveerd zijn om de eerste matchpunten te scoren.
