HOME aamenu ☰ MENU
Arnhem,  12-01-17  auteur: Gorrit Smit

Pallas 3: een vervelende avond

Het derde moest uit tegen ASV 6, na drie ronden de koploper. Het werd een bijzonder vervelende avond.
Met invaller Rudy Nutbeij voor Hans Jonkman werd om 19.00 uur vertrokken vanaf de Beestenmarkt. Ruim op tijd toch ?

Inderdaad was de auto met de passagiers van Gorrit ruim op tijd, maar het was lang wachten op Maarten en zijn passagiers.
Telefonisch contact leerde dat Maarten met navigator Piet een afslag te laat hadden genomen en dwalende waren.
Max wist rond 20.00 uur te melden dat ze al in Arnhem waren, en dat ze zo zouden arriveren.
Een tegenstander verstond "Haarlem" en zei verschrikt "dan kan het nog even duren..."

Gezien het forse ratingverschil in het voordeel van de Arnhemmers werd op de Beestenmarkt nog gezegd dat elk halfje meegenomen zou zijn.
Alleen Piet Ypma vond dat we gewoon moesten winnen.
In de auto van Gorrit werd gebrainstormd over een wondertje: misschien zou het met kunst en vliegwerk wel een gelijkspel kunnen worden.
Toen iemand opmerkte dat een 9-0 overwinning pas echt een wonder was, werden de verwachtingen toch wel getemperd.

Als eerste was Rudy Nutbeij klaar. Een vol punt was binnen, want hij won gewoon. Pallas op voorsprong !
Helaas verloor daarna Herman Vrielink. Ruim 400 ratingpunten minder dan je tegenstander is ook wel erg veel.

Maarten van Daalen moest van tegenstander en de wedstrijdleider kiezen tussen blijven noteren of opgeven. Gezien de stand op het bord werd het het laatste.
Hans Knottnerus liet zien dat ruim 400 ratingpunten verschil niet altijd alles zegt; een fraaie remise.

Piet Ypma was als vijfde klaar. Stond goed en mogelijk zelfs beter maar een gepend paard deed hem de das om.
Inmiddels was de achterstand opgelopen tot 3 1/2 - 1 1/2.
Alex Ritsema besloot zich niks aan te trekken van het flinke ratingsurplus van zijn tegenstander en bracht de spanning terug. Winst en daarom
3 1/2 - 2 1/2.

Gorrit Smit en Max Merza waren in een prima stelling beide in flinke tijdnood gekomen.
Gorrit moest kiezen tussen herhaling van zetten (met nog een vervelend potentieel probleem) of een geforceerde winstpoging doen met nog 30 seconden op de klok.
Hij besloot zijn tegenstander remise aan te bieden, in de hoop dat Max wel zou winnen.
Tegenstander Erik Wille wachtte rustig af (tijd zat) op het resultaat van Max.
Nadat bleek dat Max definitief moest berusten in remise, werd ook het remise-aanbod van Gorrit direct geaccepteerd.

Een 4 1/2 - 3 1/2 nederlaag dus, maar een inspirerende en spannende strijd.

Maar vervelend was deze nederlaag wel, er waren (niet verwachtte) kansen geweest tegen de koploper.

Nog vervelender werd de terugreis. Door hevige sneeuwval was het wegdek moeilijk zichtbaar, en moest voorzichtig worden gereden.
Vooral op de A50 tussen Arnhem en Apeldoorn was het zicht minimaal. Dit is een stuk Veluwe waar de verlichting s'nachts uit is, inclusief de matrixborden.
Deze laatste bieden (zoals op de A1) voldoende houvast, maar dan moeten ze wel aan zijn.
Uiteraard is de nachtrust van de herten op de Veluwe belangrijk, maar verkeersveiligheid is dat ook.

Uiteindelijk kwam Maarten op de A50 in aanraking met de vangrail. De auto met medepassagiers Piet, Herman en Alex, moest weggesleept worden naar Apeldoorn.
Een bijzonder vervelend slot van de avond/nacht.

Gelukkig was er geen persoonlijk letsel.