Cirkel 1 - Pallas 3: Déjà vu ?Maarten van Daalen en Gorrit Smit hadden bij binnenkomst in de Open Hof te Ede de indruk dat ze daar al eens eerder waren geweest met een achttal en dat dat toen een blamage opleverde. Al vrij snel werd duidelijk dat dit inderdaad geen Déjà vu was, maar een feit. Ruim acht jaar geleden werd de match Cirkel 1 - DSG Pallas 3 kansloos met 7-1 verloren. Beide heren hadden in ieder geval het voornemen om het beter te doen. Weliswaar was de tegenstander op papier weer fors sterker (met vier 1700+ spelers), maar dat was de vorige ook. Uiteindelijk werd het door vier remises en vier nederlagen een 6-2 nederlaag. Inderdaad wat beter, maar nog steeds fors. Na afloop wist een grapjas (weet niet meer wie) het nog positief te brengen: "4 verloren en 4 niet verloren"... Na ruim een uur moest Hans Knottnerus de Koning omleggen. In de vorige wedstrijd wist hij nog een tegenstander te verschalken die een fors hogere rating had, dat lukte geen tweede keer op rij. Maarten van Daalen kreeg aan bord 1 rond 21.40 uur remise aangeboden, dat na overleg met de teamleider werd geaccepteerd. Deze achterstand bleef lang op het scorebord staan, tot dat iets voor elf uur achtereenvolgens Herman Vrielink en Hans Jonkman zich bij het ratingoverwicht van hun tegenstander moesten neerleggen. Naast mij hoorde ik Piet Ypma plotseling zeggen: "oh ja, dat is mat". Gelukkig bleek dat in de analyse, want er was een remise overeengekomen. Met deze 4-1 achterstand werd de nederlaag definitief door de remise van Alex Ritsema tegen een 1700+ plusspeler. Moeizaam tot stand gekomen, maar toch binnen gevist. De Cirkel had zijn hoogst-gerate spelers aan bord 2 en 3 gezet, tegenover Max Merza en Gorrit Smit. Hoewel er wat betreft de overwinning niks meer op het spel stond, wilden de Edenaren tot op het bot gaan. Gorrit bood met een kwaliteit achter remise aan, maar dat werd door de tegenstander afgewezen. Deze wilde forceren, maar ging in wederzijdse tijdnood in de fout. De remise was een feit. Bij Max ging het omgekeerd. Hij stond een pion voor en leek met (veel) meer tijd op de klok prima kansen te hebben. De tegenstander moest gaan vluggeren, en Max ging daar helaas in mee. Na de nederlaag constateerde Max dat zijn tegenstander vooral een goede snelschaker is.... Maarten en Gorrit verloren beide in 2008, nu pakten ze elk een halfje. Hun voornemen om het beter te doen was in ieder geval gehaald. *VERSLAG UIT 2008*
|