Op zaterdag 15 december was de laatste ronde voor de winterstop in de competitie. Na het drama dat zich de vorige ronde voltrok tegen Zevenaar, moesten we op zoek naar eerherstel tegen de nieuwe koploper Almelo.
Het plan was dat iedereen met de trein zou gaan en daardoor ruim op tijd zou zijn.
De NS besloot niet mee te werken waardoor Guy zich opofferde om Pim op te halen in Apeldoorn en zo met een kwartier minder op de klok te beginnen. Bij de tegenstander was er overigens vanwege deze reden ook een speler 40 minuten later.
Waar ik normaal gesproken chronologisch door zo’n verslag heen ga, ga ik nu gewoon de borden van hoog naar laag af.
Afbeelding: het blijft natuurlijk Almelo..
Op 1 zat ik zelf tegen hun teamleider Johan op den Dries. Een sterke speler en dat heb ik ook geweten.
Ik had mij vanwege hun vaste opstelling vooral voorbereid op Marcel Wildschut maar zij draaiden 1 en 2 om waardoor ik nu het Scandinavisch in plaats van waarschijnlijk de Siciliaan moest bestrijden. Johan is expert in deze opening en speelt dit ongeveer langer dan ik leef. In een scherpe variant misrekende ik mij 2x in een lange berekening waardoor ik uiteindelijk een pion verloor en er een lastig toreneindspel op het bord verscheen. Ik dacht nog een kans te creëren door mijn loper te offeren voor 2 pionnen en een vrijpion, maar Johan gaf slim zijn paard terug om ook de torens te ruilen en uiteindelijk een op 1 tempo gewonnen pionneneindspel over te laten.
Een 0 maar knap gevonden door de tegenstander.
Morris op 2 speelde dus tegen Wildschut. Morris speelde zijn vaste repertoire tegen 1.d4 en won ergens in het middenspel een pion. Die besloot hij uiteindelijk terug te offeren uit angst voor het loperpaar van de tegenstander in het eindspel. Of dit nodig was weet ik niet maar het gelijke lopereindspel wat overbleef was ook kansrijker voor Morris dan voor zijn tegenstander. Wildschut verdedigde echter keurig en pas rond 5 werd de vrede getekend.
3 en 4 waren de borden waar de chaos zich voltrok.
Johnny speelde op 3 tegen Alexander Mitayev, de man die bij Almelo 40 minuten te laat was. Voor de tweede keer dit jaar begon Johnny dus aanzienlijk later dan de rest van het team. In tegenstelling tot de vorige keer was de tijdvoorsprong gelukkig niet na een uur alweer verdampt.
Toen ik de opening zag kreeg ik even een hartverzakking omdat Johnny nog wel eens geneigd is om in die opening er een stuk tegenaan te gooien op zet 4 wat als dubieus wordt gezien.
Mijn zorgen waren gelukkig voor niets, sterker nog, Johnny speelde goed en zette zijn tegenstander vol onder druk wat een mooie aanval opleverde.
Mitayev moest zijn dame geven voor een toren en een stuk en de aanval zat er nog steeds in. Op het cruciale moment vond Johnny alleen niet de juiste zet(wat overigens niet een makkelijke was of de logische) waardoor zijn tegenstander een stuk won. Ik denk uit de frustratie ging het van kwaad tot erger en verloor Johnny.
Over bord 4 ga ik vanwege een later aangekondigd protest van Almelo over deze partij niet te veel zeggen. René’s tegenstander Edwin Sarink ging op zet 40 door de vlag in een ingewikkelde stelling. René claimde alleen niet zet 40 maar op zet 41.
Na lange telefoongesprekken met een arbiter en uiteindelijk zelfs de competitieleider besloot de nieuwe wedstrijdleider de claim toe te kennen.
Overigens had Sarink voor het definitieve besluit van de wedstrijdleider René al gefeliciteerd met de overwinning.
Radboud mocht op bord 5 aan treden tegen Yannic Husers. In eerste instantie was Radboud van plan er een positionele partij van te maken maar toen hij merkte dat Yannic als werknemer bij de speellocatie de Shamrock nogal druk was met allemaal dingetjes regelen besloot hij er toch een tactisch potje van te maken.
Radboud overspeelde Yannic en kon na een goede partij het punt bijschrijven.
Guy op 6 begon met een kwartier minder tegen Alvin Jutba. Guy kan zoiets vaak wel hebben vanwege zijn brede en grote openingskennis waardoor de eerste 10 zetten vaak zo uit de mouw geschud worden. Guy maakte alleen een essentiële fout die spelers met ervaring in de SBO niet zouden mogen maken. De regel gaat als volgt: denk nooit dat je Alvin Jutba truct want hij truct jou. Guy dacht echter wel de tegenstander te trucen en verloor een stuk voor 2 pionnen. Guy bleef wel vechten en kon deze materiële achterstand meenemen naar een eindspel. In dit eindspel waren dit vrijpionnen geworden waardoor Guy goede kansen had op een resultaat. De loper werd teruggegeven voor de pionnen en het werd remise.
Dan de onderste twee borden nog.
Pim had ook een kwartier minder alleen is Pim iemand die vaak wel zijn tijd neemt in de partij dus dit niet echt kon gebruiken.
In het niet aangenomen vleugelgambiet van het Frans kwam zijn tegenstander wel prima te staan dacht ik zo. Toen ik even later keek had Pim alleen een eindspel met een goed paard tegen een slechte (Franse) loper. Waarom dit remise is geworden weet ik eigenlijk niet maar het kan iets te maken hebben gehad met de combinatie van tijd en het aantal zetten dat nog gedaan moest worden.
Op bord 8 en ook als laatste bezig was Jim. Jim had het volgens Guy in de opening niet helemaal correct aangepakt in een doorschuif Frans. In het middenspel leek het ook allemaal moeizaam maar Jim vocht zich knap terug naar een beter eindspel. Ik denk dat Jim wat te actief wou doen met zijn toren want toen ik na het uren bellen met de competitieleider terug kwam kijken stond de toren een beetje los in het eindspel. Jim moest een pion geven om dit probleem op te lossen. Met 3,5-3,5 als stand besloot zijn tegenstander opeens remise aan te bieden in een eindspel met een pion meer. Volgens de experts was dit ook wel terecht maar met deze stand zou ik als wit altijd door hebben gespeeld. Ben Poelstra besloot dit dus niet te doen en Jim nam het aanbod meteen aan om de 4-4 zeker te stellen.
De 4-4 is dus onder voorbehoud vanwege het resultaat op bord 4 bij René maar vanwege de adviezen die zowel een gewone gediplomeerde arbiter als de competitieleider hebben gegeven heb ik het gevoel dat we zeer sterk staan in deze zaak en 4-4 dus waarschijnlijk wel de uitslag zal blijven.
(Noot: de uitslag is definitief)
